Γράφει ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
Ο Μητροπολίτης Νιγηρίας, Υπέρτιμος και Έξαρχος Κόλπου Γουινέας ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, μετά από μακρά και σοβαρή ασθένεια, εξεμέτρησε σήμερα το ζην (ξημερώματα 30ής Ιουνίου 2023) σε ηλικία 63 ετών και ήδη ανήκει στην Αιωνιότητα.
Ο σήμερα εκδημήσας προς Κύριον διακεκριμένος Ιεράρχης του Αλεξανδρινού Θρόνου συμπλήρωσε στις 24 Νοεμβρίου 2022, 25 χρόνια από την χειροτονία του για τον μητροπολιτικό θρόνο της Εκκλησίας που παροικεί στις αφρικανικές χώρες Νιγηρία, Μπενίν (πρώην Δαχομέη), Τόγκο και Νίγηρα. Ήταν 24 Νοεμβρίου του 1997 και ο νεοχειροτονηθείς Επίσκοπος έθετε τα χέρια του στο ηνίο για την καλλιέργεια του πνευματικού αγρού των χωρών, τις οποίες του ανέθεσε η Εκκλησία, στηρίζοντας σε αυτόν χρηστές ελπίδες!
Στη μακρά πορεία ενός τετάρτου του αιώνα, τόσον ως Ιεράρχης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, όσο και στο ιεραποστολικό γεώργιο της αχανούς Μητροπόλεώς του (μόνον η Νιγηρία έχει 180.000.000 κατοίκους), ο μακαριστός Αλέξανδρος αναδείχθηκε ένας εκ των στυλοβατών του δευτερόθρονου Πατριαρχείου. Ο βαθιά θεολογικός και μη μεγάφωνος λόγος του, η προσγειωμένη και “άλατι ηρτυμένη” οξύνοια της σκέψης του, (αναθυμούμαστε π.χ. τη συμβολή του στην εν Κρήτη Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας το 2016 έως τη μαχητική συνεισφορά του στην αναγνώριση του Αυτοκεφάλου της νεοπαγούς Εκκλησίας της Ουκρανίας, αλλά και τη στάση του έναντι της πρόσφατης ιμπεριαλιστικής εισπηδήσεως του Πατριαρχείου Μόσχας στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία της πολύπαθης Αφρικής), το ειλικρινές και ανυπόκριτο του χαρακτήρα του, αποτελούν ορισμένα μόνον από τα πάμπολλα χαρακτηριστικά που τον περικοσμούσαν!
Πολλά θα μπορούσε να γράψει κανείς για τον Άγγελο της Νιγηρίας, ο σκοπός όμως του παρόντος σημειώματος είναι μόνον αγγελτήριος της εκδημίας του σεβαστού Φίλου Αρχιερέως “από των λυπηροτέρων επί τα θυμηδέστερα”, με τον οποίον συνδεόμασταν προσωπικά, από τότε που ήταν ακόμη λαϊκός κι επισκεπτόταν τη Ζάκυνθο.
Για να λάβουν γνώση και οι αμέτοχοι των εκκλησιαστικών δεδομένων αναγνώστες μας, ερανιζόμαστε ένα ενδεικτικό της σκέψης του απόσπασμα από ιεραποστολικό κείμενό του:
«Ἡ ἱεραποστολή δέν ἀποσκοπεῖ στήν ἵδρυση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ὀργανισμοῦ τυπικά, ὅπως τήν Πεντηκοστή, τήν γενέθλιο ἡμέρα τῆς Ἐκκλησίας. Πολύ περισσότερο ἡ ἱεραποστολή ἀναγγέλλει τά ἔσχατα, μᾶς ὁδηγεῖ στήν πρόγευση τῶν ἐσχάτων, στόν χῶρο γνωριμίας μας μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, στόν χῶρο συνάντησής μας μέ τόν Χριστό, δηλαδή στήν Ἐκκλησία.
Ἱεραποστολή δηλαδή καί Ἐκκλησία ταυτίζονται. Ἡ ἱεραποστολή εἶναι ἡ φύση, ἡ οὐσία τῆς κκλησίας. Καί ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι Ἐκκλησία, ἐάν δέν εἶναι ἱεραποστολική. Ἐάν δέν εἶναι διαρκῶς ἀποστέλλουσα ἀποστόλους της “πάσει τῆ κτίσει”. Ἡ πρός τόν κόσμο ἔξοδος τῆς Ἐκκλησίας δέν ἀποτελεῖ κάτι πέρα ἀπό τόν ἑαυτό της, ἀλλά ὅρο συγκρότησης τοῦ ἑαυτοῦ της. […]
Τό αἴτημα καί τό ὅραμα τῶν λαῶν τῆς Ἀφρικῆς μᾶς καλεῖ καί μᾶς ἐνθαρρύνει νά ὑπερβοῦμε ἀγκυλώσεις, δισταγμούς καί ἐπιφυλακτικότητες πού παρουσιάζονται στόν Ὀρθόδοξο χῶρο καί νά ἀναμειχθοῦμε ἐνεργά στά κοινωνικά, πολιτικά καί οἰκονομικά δρώμενα τοῦ τόπου διακονίας μας.
Τοῦτο προαπαιτεῖ ἱκανή ἐλευθερία γιά νά ὑψώσει ἡ Ἐκκλησία τήν φωνή ἐκ μέρους τοῦ Εὐαγγελίου ἀκόμα καί ἐνάντια σέ πολιτικές δυνάμεις ὅταν χρειάζεται, λειτουργῶντας ὄχι ἁπλά καταγγελτικά καταστάσεων, πράξεων καί νοοτροπιῶν, ἀλλά θά ἔλεγα θετικά, θεραπευτικά, προασπιζόμενη ὅτι εἶναι ἀναγκαῖο γιά τήν διατήρηση τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς ἀδελφοσύνης καί συνύπαρξης τῶν λαῶν, τοῦ κοινοτικοῦ τρόπου ἔκφρασης καί ζωῆς.
Χρειάζεται ἱκανή ἐλευθερία ἐσωτερική ἀλλά καί ἐξωτερική, μιά ἀληθινή ἐπανάσταση, ἕνα σπάσιμο δεσμῶν μέ θεσμούς, πρόσωπα, πολιτικές καί νοοτροπίες πού διατηροῦν τήν βαβυλώνια αἰχμαλωσία τῶν λαῶν, τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, τελικά τῆς ἴδιας. Θέλει ἐλευθερία καί χῶρο, πού δέν τῆς χαρίζεται ἀλλά πού ἀποκτᾶται μέ ἀγῶνες, γιά νά προστατεύσει τή μνήμη της (πού τῆς παρέχει τήν ταυτότητά της), νά λατρεύσει τόν Κύριο τῆς ἱστορίας καί ὄχι τούς “κυρίους” τῶν διαφόρων ἱστορικῶν στιγμῶν, νά συνεχίσει νά προσεύχεται, νά ἐλπίζει καί νά ἐργάζεται γιά τήν φανέρωση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, σέ ἐποχές πού οἱ ζωές μας ἐλέγχονται μέ ἐπιτυχία ἀπό διάφορα κέντρα λήψης ἀποφάσεων».
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Νιγηρίας Αλέξανδρος (κατά κόσμον Γεώργιος Γιαννίρης) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Σπούδασε στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών και στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εντάχτηκε στον κλήρο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, χειροτονηθείς Διάκονος την 1η και Πρεσβύτερος την 2α Οκτωβρίου 1988. Από της χειροτονίας του υπηρέτησε στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας ως Προϊστάμενος του Πατριαρχικού Ναού των Αγίων Αναργύρων και Γραμματέας της Μητροπόλεως. Εξέδωσε το δίγλωσσο περιοδικό Ορθόδοξη προσέγγιση και ήταν υπεύθυνος των ραδιοφωνικών εκπομπών της Μητροπόλεως. Διετέλεσε μέλος του Νοτιοαφρικανικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Μελετών. Τον Απρίλιο του 1997, διορίστηκε Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Πατριαρχικού Γραφείου. Επίσκοπος Νιγηρίας εξελέγη την 23η Σεπτεμβρίου 1997, χειροτονηθείς από τον μακαριστό Πατριάρχη Αλεξανδρείας κυρό Πέτρο Ζ΄ την 24η Νοεμβρίου 1997. Από της ανυψώσεώς του σε Μητροπολίτη (τον Οκτώβριο του 2004) υπήρξε μέλος των Συνοδικών Επιτροπών Θείας Λατρείας, Ιεραποστολικών Υποθέσεων και Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως και Κατηχήσεως.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μητροπολίτης Νιγηρίας φιλοξενήθηκε προ ετών στο Μορφωτικό Κέντρο Λόγου “Αληθώς” (Ναό Φανερωμένης Βανάτου Ζακύνθου, 16.2.2014), παρουσιάζοντας το μέχρι τότε ιεραποστολικό έργο του στον νιγηριανό αγρό.
Ακολούθως μπορείτε να παρακολουθήσετε το αρχειακό βίντεο εκείνης της διάλεξης Αλεξάνδρου:
ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙΟΥ
Παραθέτουμε στη συνέχεια τις κατά καιρούς συνεντεύξεις μας με τον μακαριστό Νιγηρίας Αλέξανδρο.
Πρώτα, μια συνέντευξη με τον τότε Επίσκοπο Νιγηρίας Αλέξανδρο, την οποία μας παραχώρησε για τον Τηλεοπτικό Σταθμό της Ι. Μητροπόλεως Πατρών “Λύχνος”.
Παρουσιάζουν ο Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος και ο Γιώργος Μαρόπουλος.
Η συνέντευξη μαγνητοσκοπήθηκε στα Καλάβρυτα τον Ιούλιο του 2000 στο περιθώριο της ετήσιας σύναξης του Νεανικού Επιμορφωτικού Ομίλου Σύρου, όπου ο Νιγηρίας Αλέξανδρος είχε προσκληθεί ως ομιλητής.
Στη συνέχεια μία συνέντευξη (2016) για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθδοξίας, στην οποία είχε ενεργό ρόλο ο μακαριστός.
Στη δέκατη όγδοη εκπομπή της σειράς “Προς Εκκλησιασμόν”, μία παραγωγή της Ενορίας του Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου Ψυχικού, ο μακαριστός Μητροπολίτης Νιγηρίας μας μίλησε για την σημασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας που πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη, υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, για την Ορθοδοξία στην Αφρική, για την φύση και τις προοπτικές της Ιεραποστολής στον 21ο αιώνα, για την Νιγηρία στην οποία διακονεί από το 1997 και άλλα σύγχρονα θέματα.
Τέλος, στην τριακοστή δεύτερη εκπομπή της σειράς “Προς Εκκλησιασμόν”, ο μακαριστός Νιγηρίας Αλέξανδρος μας μίλησε για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και το απαράδεκτον του πολέμου από χριστιανικής πλευράς, αλλά και για την εισβολή της Ρωσικής Εκκλησίας στην Αφρική, που αποτελεί κανονικό έδαφος του Δευτερόθρονου Παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
