Με εκκλησιαστική λαμπρότητα εορτάστηκαν στο Σύδνεϋ, την Πέμπτη, 29 Ιουνίου, η μνήμη των Αγίων Πέτρου και Παύλου και η τέταρτη επέτειος της ενθρονίσεως του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου (29 Ιουνίου 2019). Επίκεντρο του διπλού εορτασμού αποτέλεσε ο Ιερός Ναός του Αγίου Στυλιανού, στην περιοχή Gymea, ο οποίος είναι επίσης αφιερωμένος στους Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους, καθώς και στον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά.
Εν πληθούση εκκλησία, ο Σεβασμιώτατος προεξήρχε της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, πλαισιούμενος από τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβο, Κυανέων κ. Ελπίδιο και Χαριουπόλεως κ. Βαρθολομαίο, τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου κ. Χριστοφόρο Κρικέλη, τον Ιερατικώς Προϊστάμενο του εορτάζοντος Ι.Νάου, π. Κωνσταντίνο Βαρυπάτη, και από άλλους ιερείς της πόλεως του Σύδνεϋ. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Θεοφιλέστατος κ. Ελπίδιος απηύθυνε εγκάρδιες ευχές στον Αρχιεπίσκοπο, εκ μέρους όλων των Επισκόπων της Αυστραλίας και του Ιερού Κλήρου. «O Θεός να σας δώσει έτη πολλά και ευλογημένα για να συνεχίσετε να μας αγιάζετε και να μας καθοδηγείτε όλους, κλήρο και λαό, στο λιμάνι της σωτηρίας», ευχήθηκε χαρακτηριστικά ο Επίσκοπος Κυανέων, απευθυνόμενος με πολλή αγάπη και σεβασμό στον Σεβασμιώτατο κ.κ. Μακάριο.
Ο Αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε συγκινημένος τους παριστάμενους Αρχιερείς, κληρικούς και πιστούς, και ευχήθηκε ο Θεός να τους δίνει δύναμη ώστε «όλοι μαζί, αγαπημένοι και ενωμένοι, κάτω από τη σκέπη και ευλογία του Πατριάρχου μας και του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού που είναι ο δομήτωρ της Εκκλησίας μας, να προχωρούμε μπροστά για τη δόξα τη δική Του και όχι για τη δόξα των ανθρώπων».
Επιπλέον, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στους τιμώμενους Αγίους, τους Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο, σημειώνοντας καταρχάς τους λόγους που η Εκκλησία μας έχει θεσπίσει τον κοινό εορτασμό της μνήμης τους. Ο πρώτος λόγος, όπως εξήγησε, είναι ότι εκοιμήθησαν την ίδια ημέρα, με διαφορά ενός έτους, ενώ για τον δεύτερο και ουσιαστικότερο λόγο παρέπεμψε στο ιδιόμελο στιχηρό του Εσπερινού της εορτής, όπου ψάλλουμε: «…τους διηρημένους τοις σώμασι, και ηνωμένους τω Πνεύματι…». Πράγματι, όπως επισήμανε ο Αρχιεπίσκοπος, οι δύο Απόστολοι είχαν κοινή πορεία και προσφορά, όσο και κοινό πνεύμα κατά τη διδασκαλία και διάδοση του Ευαγγελίου στα έθνη.
Αναλύοντας δε το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας, εστίασε την προσοχή του στην περιγραφή του οράματος του Αποστόλου Παύλου, κάνοντας λόγο για το «πιο δυνατό υπαρξιακό κείμενο που έχει γραφεί από ανθρώπινο χέρι». Υπενθύμισε ότι ο Απόστολος των Εθνών υπήρξε αρχικά διώκτης των Χριστιανών, πλην όμως είχε καλοσύνη στην καρδιά του και για τον λόγο αυτό αποδέχθηκε τον Χριστό. Επιπλέον, τόνισε ότι ήταν προσευχόμενο άτομο, γι’ αυτό και αξιώθηκε της θείας αποκαλύψεως. «Αυτή η εμπειρία είναι το ζητούμενο για όλους μας και δεν έρχεται κάθε μέρα στη ζωή του ανθρώπου», επισήμανε ο Σεβασμιώτατος, προτρέποντας τους πιστούς να μην παύουν να προσεύχονται, να μην κουράζονται και να μην απογοητεύονται όταν θεωρούν ότι ο Θεός δεν τους απαντά. «Κάποια στιγμή στη ζωή μας, αν είμαστε προσευχόμενοι, θα αισθανθούμε κι εμείς ότι βλέπουμε τον κόσμο από μια άλλη οπτική και από ένα άλλο επίπεδο. Αυτό είναι αποτέλεσμα προσευχής και δεν συμβαίνει συνέχεια. Αλλά πιστέψτε με, αξίζει τον κόπο να προσευχόμαστε μια ζωή για να ζήσουμε αυτή τη στιγμή που έζησε ο Παύλος. Δεν υπάρχει περίπτωση να προσεύχεστε και να μην το ζήσετε αυτό. Αλλά θέλει υπομονή, πίστη και επιμονή. Εύχομαι και παρακαλώ όλους σας, να ακολουθήσετε το παράδειγμα του Παύλου και να γίνετε άνθρωποι προσευχόμενοι, αν θέλετε πραγματικά να προγευθείτε αυτό το οποίο έζησε και ο Απόστολος Παύλος, που στη γλώσσα της Θεολογίας λέγεται Βασιλεία των Ουρανών».
Αυστραλίας Μακάριος: «Αξίζει στο λαό της Αυστραλίας μια Εκκλησία ενωμένη και δυνατή»
«Δεν ανήκω στον εαυτό μου, αλλά στον Χριστό και στο ποίμνιό μου. Είμαι εδώ για να μοιραστώ μαζί σας ό,τι είμαι και ό,τι έχω».
Την υπόσχεση που είχε δώσει στο χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας κατά την ενθρόνισή του, στις 29 Ιουνίου 2019, επαναλαμβάνει και σήμερα ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως τεσσάρων ετών ποιμαντορίας του στην πέμπτη ήπειρο.
Επιπλέον, σε μήνυμά του για τη σημερινή επέτειο, στο μέσο κοινωνικής δικτυώσεως Instagram, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος υπογραμμίζει: «Όλοι μαζί προχωρούμε μπροστά. Ενωμένοι. Γιατί αξίζει στο λαό της Αυστραλίας μια Εκκλησία ενωμένη και δυνατή. Και η Εκκλησία είστε εσείς!».
Ευχαριστήριο μήνυμα επί τη 4η επετείω της ενθρονίσεως του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Μακαρίου, εκ της Πρωτοσυγκελλίας
Σήμερα, κατά την ιερά πανήγυρη των ενδόξων και πρωτοκορυφαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου – οι οποίοι από κοινού εξέθρεψαν ολόκληρο τον κόσμο με τον Λόγο του Θεού – η καθ’ ημάς Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας σχολήν άγει και εορτάζει την τέταρτη επέτειο της ενθρονίσεως ενός άλλου αποστόλου του Θεού, του πολυσέβαστου Πνευματικού μας Πατρός και Αρχιερέως εν Χριστώ εδώ στους Αντίποδες, του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου. Με ολόθυμο πόθο προς τον Χριστό, συνοδευόμενο από βαθιά συναίσθηση αναφορικά με τη μεγάλη του αρχιεπισκοπική ευθύνη για την Εκκλησία του Κυρίου μας εδώ στην Αυστραλία, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος υποσχέθηκε, κατά την ευλογημένη ημέρα της ενθρονίσεώς του πριν από τέσσερα χρόνια, την αμέριστη και τελεία αφιέρωσή του στην ενοποιό διακονία του Χριστού στη γη της Αυστραλίας. Τέσσερα χρόνια μετά, αντικρίζουμε έναν Ηγέτη ο οποίος όχι μόνο έχει παραμείνει εδραίος και πιστός στην αρχική του υπόσχεση, αλλά και άοκνος στις προσπάθειές του να ενώσει όλο το ποίμνιο του Χριστού που παροικεί στα όρια του μεγάλου μας Έθνους. Συνεχίζει να επισκέπτεται όλες τις απόμακρες – αλλά, εντούτοις, εξίσου σημαντικές – ενορίες της επαρχίας σε ολόκληρη την Αυστραλία, τις οποίες δεν είχε επισκεφθεί ενδεχομένως επίσκοπος για πολλά χρόνια. Συνεχίζει, μάλιστα, να το κάνει αυτό με τον ίδιο ολόθυμο και πνεύματος έμπλεο ζήλο, μεταφέροντας στους εκεί πιστούς τη χάρη της αλήθειας, σπλάχνα ελέους και παρηγορία, από κοινού με την αγαπητική παρουσία του Χριστού και όλες τις εξ ύψους δωρεές του ουρανού.
Πράγματι, αναλογιζόμενοι τα τέσσερα αυτά χρόνια, διακρίνουμε έναν Πνευματικό Ηγέτη ο οποίος, από την ημέρα της αφίξεως και ενθρονίσεώς του, προσβλέπει ανιδιοτελώς στο να ενώσει τον πιστό λαό του Θεού πιο ουσιαστικά μετά του Χριστού – στην αγαπητική αγκαλιά του οποίου ο απόστολος Πέτρος διδάσκει ότι χαιρόμαστε αληθινά “χαρα ανεκλαλήτω και δεδοξασμένη” (Α΄ Πέτρ., 1:8) – και μεταξύ μας, κάτι που πραγματώνεται όταν, σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, ο λαός του Θεού έρχεται επί το αυτό και καθίστανται όλοι εντός της Θείας Ευχαριστίας “σύμψυχοι, το εν φρονουντες” (Φιλ., 2:2), τούτεστιν, ενωμένοι όλοι μαζί στο πρόσωπο Χριστού γενόμενοι το ένα Σώμα Του εν Πνεύματι Αγίω. Αυτό ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος επιδιώκει να το κάνει πραγματικότητα με το να συνεχίζει να επουλώνει παλιές και βαθιές πληγές που τραυμάτισαν την ενότητα της Εκκλησίας, γνωρίζοντας ότι το θέλημα του Κυρίου μας είναι να μην “απόληται εις των μικρων τούτων” (Ματθ., 18:14). Με απαράμιλλη ακεραιότητα και πιστότητα, με ευγένεια και λεπτότητα, ο Αρχιεπίσκοπός μας συνεχίζει να σπέρνει τους σπόρους της πίστεως, να φροντίζει τους καρπούς που χαροποιούν τις καρδιές μας, να ελκύει τους πάντες στη γνώση του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού – ακλόνητος στην αφοσίωσή του να κρατήσει άσβεστο και ενωμένο το λαμπερό και άφθαρτο φως του Χριστού σε κάθε γωνιά τούτης της μεγάλης χώρας μας στους Αντίποδες.
Επίσης, ο εξέχων πνευματικός του χαρακτήρας έχει επιτρέψει στον Αρχιεπίσκοπό μας να συνεχίσει ακατάβλητα το φιλόχριστο έργο που ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια, παρά τις τεράστιες δυσκολίες που ακόμα και μέχρι σήμερα αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση, διότι γνωρίζει ότι χωρίς κόπο και χωρίς μόχθο δεν κερδίζεται η Βασιλεία των Ουρανών. Έχοντας πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι η οδός που οδηγεί την Εκκλησία στη χαρά της αιώνιας Βασιλείας του Κυρίου μας είναι συχνά γεμάτη με εμπόδια και αμέτρητες δυσκολίες, ο Σεβασμιώτατος παραμένει εδραίος στην αγάπη του για τον Χριστό, αποφασισμένος να φέρει σε πέρας το θεοφιλές του έργο, το οποίο δεν είναι άλλο από το να καθοδηγήσει τον λαό της Εκκλησίας ενώπιον της αιώνιας Βασιλείας του Κυρίου. Υπό το πρίσμα αυτό και σύμφωνα με τα λόγια του αποστόλου Παύλου, ο Σεβασμιώτατος μάς έχει διδάξει όλους να χαιρόμαστε “εν Κυρίω πάντοτε” (Φιλ., 4:4), κάτι που συμβαίνει μόνο όταν έχουμε την ελπίδα μας στον Χριστό και τη μέλλουσα Βασιλεία Του. Είναι αυτή ακριβώς η ποιότητα της ελπίδας – την οποία ανά πάσα στιγμή διατηρεί ολοζώντανη στην καρδιά του – που επιτρέπει στον Αρχιεπίσκοπό μας να χαίρεται πάντοτε και, μάλιστα, “εν Κυρίω”, διότι ακόμη και εν μέσω δυσκολιών γνωρίζει ότι έχουμε την παρηγορία του Χριστού, την παράκλησή Του, την αγάπη και ακατάβλητη ελπίδα Του, για να μας στηρίζουν καθ’ όλη την πορεία μας. Πράγματι, ο Σεβασμιώτατος καλεί διαρκώς όλους τους πιστούς να εμπιστεύονται και να αφιερώνουν τον εαυτό τους αποκλειστικά και μόνο στον Χριστό και Κύριό μας, έτσι ώστε να είναι σε θέση να αποδέχονται τόσο το καλό όσο και το κακό με την ίδια ψυχική ηρεμία.
Για όλα αυτά, καθώς και για πολύ περισσότερα, ευχαριστούμε και δοξάζουμε τον πανάγαθο Θεό για τον αληθινό Πατέρα και Αρχιερέα που μας χάρισε εν Χριστώ. Εκφράζουμε με μια φωνή και μια καρδιά την ευγνωμοσύνη μας προς την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τη φροντίδα και το ενδιαφέρον τους σχετικά με την Εκκλησία εδώ στην Αυστραλία, μέσω της θεοπνεύστου και παμψηφεί εκλογής του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Μακαρίου, προς ανάληψη του πηδαλίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην πέμπτη ήπειρο. Ελπίζουμε και ευχόμαστε όπως ο ελεήμων Κύριος συνεχίσει να χαρίζει στον Αρχιεπίσκοπό μας πολλά ευλογημένα έτη στη δύσκολη αλλά ιερή του αποστολή αναφορικά με την εν Χριστώ διακονία του, έτσι ώστε να συνεχίσει να ορθοτομεί “τον λόγον της αληθείας” (Β΄ Τιμ., 2:15), να ενισχύει την πίστη και να οδηγεί την Εκκλησία στην επουράνια Βασιλεία του Θεού, τη χαρμόσυνη πραγματικότητα της ατελεύτητης Όγδοης Ημέρας, της νέας δημιουργίας του Θεού, όπου θα είμαστε όλοι ως ένας, ενωμένοι με τον Κύριό μας, αιωνίως μέσα στην αδιάλειπτη μακαριότητά Του.
τη 29η ημέρα του μηνός Ιουνίου 2023
ο Πρωτοσύγκελλος
Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου
Χριστοφόρος Κρικέλης
«Πείσετε τους ανθρώπους γύρω σας ότι πρέπει να χαίρονται. Γιατί όπου υπάρχει έλλειψη χαράς, εκεί απουσιάζει ο Θεός».
Αυτή η αγωνιώδης πατρική παρότρυνση, από το εφετινό πασχαλινό μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου, συνιστά ένα χαρακτηριστικό δείγμα του ειρηνοποιού και χαροποιού ιερού πόθου του Σεβασμιωτάτου, τον οποίο διακηρύττει ακαταπαύστως, λόγοις και έργοις, από της αφίξεώς του στην πέμπτη ήπειρο, πριν από ακριβώς τέσσερα έτη. Έναν πόθο διακαή, να κατακλυστεί απ’ άκρου εις άκρον η Ορθόδοξη εν Αυστραλία Εκκλησία με την αληθινή χαρά, τη χαρά εν Κυρίω!
Μια μικρή πρόγευση της χαράς αυτής, είχαν την ευκαιρία να λάβουν, στις 29 Ιουνίου του 2019, οι χιλιάδες πιστοί και κληρικοί οι οποίοι συνέρρευσαν στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Σύδνεϋ. Εκεί, στην πανηγυρική τελετή της ενθρονίσεως του νέου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, άπαντες μοιράστηκαν αισθήματα αληθινής πνευματικής χαράς – όχι με την κοσμική έννοια, δηλαδή ως απόρροια κοσμικών επιτευγμάτων ή κοσμικών απολαύσεων, αλλά – ως καρπού της κοινωνίας μεταξύ τους και με τον Χριστό.
Την ευλογημένη εκείνη ημέρα, κατά την οποία ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος ανέλαβε επίσημα το «πηδάλιο» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, ο ιερός πόθος του να διατηρηθεί, να επαυξηθεί και να επεκταθεί αυτή η εν Χριστώ χαρά, η οποία είχε πλημμυρίσει τον Καθεδρικό Ναό, αποτυπώθηκε σε δύο χαρακτηριστικά σημεία του ενθρονιστηρίου λόγου που εκφώνησε:
– «Εσείς αποτελείτε, από ΄δω και πέρα, το περίγραμμα της ζωής μου, εσείς είστε οι αδελφοί μου και η χαρά μου».
– «Θα αγωνισθώ με όλες μου τις δυνάμεις […] για να είναι το πέρασμά μου από δω, η διακονία και η μαρτυρία μου, ως «αύρα λεπτή», που όλους θα σας αναπαύει, θα σας χαροποιεί και θα σας παραπέμπει στον αιώνιο προορισμό του ανθρώπου εν Χριστώ…».
Έκτοτε, συν Θεώ, έχουν κυλήσει τέσσερα ολόκληρα χρόνια – μια περίοδος μεστή σημαντικών γεγονότων για την Ορθόδοξη Εκκλησία και την Ελληνική Ομογένεια, την Αυστραλιανή κοινωνία και ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δεν επρόκειτο ασφαλώς για γεγονότα αποκλειστικώς ευφρόσυνα και χαροποιά κατά την κοσμική έννοια. Όμως ακόμα και στις δυσκολίες, τις αντιξοότητες, τις δοκιμασίες και τις απογοητεύσεις, η πορεία της νοητής νηός της τοπικής μας Εκκλησίας παρέμενε απαρέγκλιτα προσανατολισμένη προς την εν Χριστώ χαρά. Έχοντας βαθιά επίγνωση της αποστολής του, ο Σεβασμιώτατος πάσχιζε σε όλες τις περιστάσεις να στηρίζει, να παρηγορεί, να ενισχύει και να καθοδηγεί υπεύθυνα το ευλογημένο ποίμνιο που του εμπιστεύτηκε ο Θεός. Να μοιράζεται με «τους αδελφούς και τη χαρά» του ό,τι είναι κι ό,τι έχει, όπως επίσης είχε δεσμευτεί κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, το 2019. Και ταυτόχρονα να εμπνέει με το παράδειγμά του, ώστε, μέρα με τη μέρα, η χαρά εν Κυρίω να ενσταλάσσεται ως ιερός πόθος στις ψυχές ολοένα και περισσότερων ανθρώπων.
Πολλά θα μπορούσαν να καταγραφούν απολογιστικά ως δείγματα της αλματώδους προόδου που έχει καταγράψει η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, σε όλα τα επίπεδα, τα τελευταία τέσσερα έτη. Όλα ωστόσο τα επιμέρους έργα, τα επιτεύγματα και η γενόμενη πρόοδος, συντείνουν και καταλήγουν στην πνευματική αναζωογόνηση και ανακαίνιση του φιλοχρίστου λαού της τοπικής Εκκλησίας. Όλων ημών, των Ορθοδόξων Χριστιανών της πέμπτης ηπείρου, που με περισσότερη χαρά, με περισσότερη ειρήνη, με περισσότερη ελπίδα αντικρίζουμε πλέον το αύριο, στα εγκόσμια και στα ουράνια.
Στην ίδια ευλογημένη πορεία, μια πορεία προς την αδιασάλευτη χαρά και κοινωνία με τον Κύριο, προσευχόμαστε να συνεχίσει να πορεύεται η νοητή ναυς της τοπικής μας Εκκλησίας. Πάντοτε υπό την πνευματική σκέπη της Μητρός Εκκλησίας, του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, το οποίο, δια της ομοφώνου αποφάσεως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, προτάσει του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου μας κ.κ. Βαρθολομαίου, ευδόκησε να μας αποστείλει έναν άξιο πηδαλιούχο, έναν στοργικό, ειρηνοποιό και χαροποιό πνευματικό πατέρα.
Είθε ο Θεός να χαρίζει υγεία, υπομονή και δύναμη στον σεπτό Ποιμενάρχη μας, ώστε να εκπληρώνει πάντοτε, επί πολλά έτη, τον ιερό πόθο της καρδιάς του: να χαίρεται και να μας χαροποεί!
