Ὁμιλία τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν τελετήν τῆς Ἀναστάσεως (Ἅγιοι Θεόδωροι Ἴμβρου, 16 Ἀπριλίου 2023)
Λαέ τοῦ Θεοῦ εὐλογημένε,
Μέ τό φῶς τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ νά γεμίζῃ τόν οὐρανό, τή γῆ καί τά καταχθόνια καί νά καταυγάζῃ τίς καρδιές ὅλων μας, ἀπευθύνουμε πρός τά ἐγγύς καί τά ἀνά τήν οἰκουμένη τέκνα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, ἀπό τή γενέτειρά μας, τήν αἰγαιοπελαγίτικη καί ἀνθοστόλιστη Ἴμβρο, πασχάλιο χαιρετισμό ἀγάπης καί χαρμοσύνης.
Τό Πάσχα εἶναι ἡ νίκη τῆς Ζωῆς πάνω στόν θάνατο, εἶναι ἡ ἑορτή τῆς ἐλπίδος, ἡ πανήγυρις τῆς χαρᾶς. Ἀνάσταση εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τῆς ἀλήθειας καί τῆς ὀμορφιᾶς τῶν πραγμάτων, εἶναι ἡ ὁριστική φανέρωση τοῦ περιεχομένου καί τῆς κατεύθυνσης τῆς ἐλευθερίας μας. Ὅλη ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι μιά πασχάλια ἐμπειρία. Τό «Χριστός Ἀνέστη!» εἶναι ἡ σύνοψη τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐμπερικλείει τό «εἶπεν ὁ Θεός» καί τό «εἶδεν ὁ Θεός ὅτι καλόν» τῆς δημιουργίας, τό «Ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καί καθ᾿ ὁμοίωσιν» τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ (Γεν. α’), μέχρι καί τό τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ «πορευθέντες εἰς τόν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τό εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει» (Μάρκ. ις’, 15) καί τό «καί ἰδού ἐγώ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. κη’, 20). Ὅλα αὐτά εἶναι ἡ Ἀνάσταση!
Ἡ ζωή ἐν Ἐκκλησίᾳ εἶναι καθημερινό Πάσχα. Στά βάθη τῆς ψυχῆς μας ζῇ αὐτή ἡ εὐλογημένη βεβαιότης, ὅτι συνετρίβη τό κέντρον τοῦ θανάτου. Αὐτό τό αἰώνιο πασχάλιο βίωμα συνδέει τό Γένος μας ἄμεσα, ὀργανικά, ὀντολογικά μέ τήν Ἐκκλησία, πού εἶναι «βιωμένη Ἀνάσταση». Αὐτό τό ἀναστάσιμο πνεῦμα, πνεῦμα ἀλληλεγγύης πού ἀνήκει στόν πυρῆνα τοῦ πολιτισμοῦ μας, σφράγισε τήν ταυτότητά μας καί ἐγγυᾶται γιά τό μέλλον μας. Τό «ζῆν κατά τόν τρόπον τῆς Ἀναστάσεως», τήν πίστη στόν νικητή τοῦ ᾍδη καί Ἀρχηγό τῆς ζωῆς, τήν δυναμένην καί «ὅρη μεθιστάνειν» πίστη, τήν «οὐ ζητοῦσαν τά ἑαυτῆς» καί «ἀεί μένουσαν» ἀγάπη, καί τήν «οὐ καταισχύνουσαν» ἐλπίδα, καλούμαστε νά μετατρέπουμε σέ ζωή, μαρτυρία, κοινωνία καί σέ ἀληθινή ἐλευθερία. Ἀπευθυνόμαστε ἰδιαιτέρως στούς νέους καί στίς νέες μας, πού θά εἶναι, καί ὀφείλουν νά εἶναι, οἱ συνεχιστές, οἱ ἐκφραστές καί οἱ ὑπερασπιστές τοῦ ἀναστασίμου παλμοῦ τοῦ πολιτισμοῦ μας. Ὁ Ἀναστάς Κύριος τῆς δόξης θά κρατύνῃ τίς δυνάμεις τους καί θά ὁδηγῇ τά διαβήματά τους εἰς τήν «ὁδόν τῆς ἀληθείας».
Αὐτόν τόν πολιτισμό διαφυλάξαμε, καί χάρη σέ αὐτόν διασώσαμε τήν ὀντότητα καί τήν ταυτότητά μας καί ἐμεῖς οἱ Ἴμβριοι. Σηκώσαμε βαρύ σταυρό, ἀλλά ὡς ἀναστάσιμο γένος, γνωρίζουμε ὅτι αὐτός εἶναι ἡ ὁδός πρός τήν Ἀνάσταση. Αὐτή ἡ βαθειά πίστη καί ἡ ἐλπίδα μᾶς ἔσωσαν καί φθάσαμε σήμερα σέ ὅλα τά θαυμαστά γεγονότα πού ζοῦμε στό νησί μας, τά ὁποῖα εὐωδιάζουν Ἀνάσταση. Ἀνάσταση εἶναι ἡ ἴδια ἡ ἐπιβίωσή μας ὡς κοινότητα. Εἶναι τά ἀνοικτά σχολεῖα μετά ἀπό σιγή πέντε δεκαετιῶν. Εἶναι τά ἀνακαινισμένα ξωκκλήσια μας, ὁ ἦχος τῆς καμπάνας. Εἶναι τά σπίτια μας πού ξαναζωντάνεψαν καί οἱ γεμάτες λουλούδια αὐλές. Εἶναι ἡ Ἰμβριακή νεολαία πού μπορεῖ νά γεννήθηκε καί νά μεγάλωσε μακριά ἀπό τήν μικρή πατρίδα, ἀλλά ἀνακάλυψε καί ἀγάπησε τήν προγονική γῆ.
Ὅλα αὐτά καί ἄλλα πολλά εἶναι ἕνα θαῦμα, ἕνα θεῖο δῶρο. Εἶναι ὅμως καί μία πρόκληση πρός ὅλους μας νά συνεχίσουμε τήν προσπάθεια, νά διατηρήσουμε τήν αἰσιοδοξία καί τήν ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ἤδη ὅσα κατώρθωσαν οἱ Ἴμβριοι, στά πέτρινα χρόνια καί τό πῶς τό πέτυχαν, ὁ σταυροαναστάσιμος τρόπος τοῦ βίου καί τό δέσιμο μέ τόν τόπο τους, ἔχουν πολλά καί πολύτιμα νά διδάξουν γιά τή δύναμη τῆς πίστης στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί στίς ἀναστάσεις καί τά θαύματα πού αὐτή χαρίζει. Οἱ Ἴμβριοι ξέρουμε καλά τί θά πῇ σταυρός καί πῶς αὐτός κυοφορεῖ τήν Ἀνάσταση. Γι᾿ αὐτό καί γιορτάζουμε τό Πάσχα τόσο αὐθεντικά, ὡς «τό μέγα θαῦμα», τή χαρά τῆς σωτηρίας καί τή σωτηρία ὡς χαρά, πού «ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ». «Ἰδού γάρ ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ»!
Μέ αὐτά τά αἰσθήματα, δοξάζοντες τόν ἀνατείλαντα πᾶσι τήν ζωήν Κύριον τῆς δόξης καί εὐχαριστοῦντες γιά τά οὐράνια δωρήματα Αὐτοῦ, στρέφουμε τήν σκέψι μας κατά τήν ἱερή καί κοσμοχαρμόσυνη αὐτή στιγμή σέ ὅλους τούς ἐν ἀνάγκαις καί στενοχωρίαις ἀδελφούς μας, δεόμενοι τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ νά τούς σκέπῃ καί νά τούς παραμυθῇ, ἰδιαιτέρως δέ τούς βασανιζομένους ἀδελφούς μας στήν Οὐκρανία, οἱ ὁποῖοι, δυστυχῶς, γιά δεύτερη χρονιά θά ψάλλουν τό «Χριστός Ἀνέστη» ὑπό τόν ἦχο καί τήν ἀπειλή τῶν πολυβόλων.
Δέν ξεχνοῦμε, ὅμως, καί τά θύματα τῶν προσφάτων καταστρεπτικῶν σεισμῶν ἐδῶ στήν Τουρκία, ἀλλά καί στή Συρία, καθώς καί ὅλες τίς ἀδικοχαμένες ψυχές κατά τό πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα τῶν Τεμπῶν, στή γειτονική μας Ἑλλάδα, ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ὁποίων ἐν Χώρᾳ Ζώντων προσευχόμαστε ἐντόνως ἀπόψε, ἀλλά καί ὑπέρ ἐνισχύσεως τῶν συγγενῶν καί τῶν οἰκείων τους, πρός τούς ὁποίους καί ἐπιθυμοῦμε νά ἀπευθυνθοῦμε, καθώς κατακλείουμε τό πασχάλιο αὐτό μήνυμά μας.
Ἀγαπητοί πονεμένοι ἀδελφοί μας, κατά τήν ἀναστάσιμη αὐτή βραδιά, ἔχετε μιά ξεχωριστή θέσι στήν καρδιά μας καί τούτη τήν ὥρα θέλουμε ἀπό τήν πονεμένη Ἴμβρο νά σᾶς διαβεβαιώσουμε ὅτι τό «Χριστός Ἀνέστη» ἀφορᾷ ἐξ ἴσου καί ἐσᾶς, ἐάν ὄχι ἀκόμη περισσότερο ἐσᾶς. Συμμετέχουμε στό πένθος σας καί πονοῦμε μαζί σας, γι᾽ αὐτό καί αἰσθανόμαστε ἔντονη τήν ἀνάγκη νά σᾶς καταστήσουμε κοινωνούς τοῦ ἀποψινοῦ πανσωστικοῦ γεγονότος, τό ὁποῖον ἀναιρεῖ τήν κυριαρχία τοῦ θανάτου καί μᾶς χαρίζει νέα προοπτική καί προορισμό στή ζωή μας, μαζί μέ τό κουράγιο καί τή δύναμη νά ἀντέξουμε τήν ἀπώλεια τῶν ἀγαπημένων μας.
Χριστός Ἀνέστη!
Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος!
Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου / Οικουμενικό Πατριαρχείο
