Ως ημέρα χαρμόσυνη, αλλά και ιστορική για την Ορθόδοξη Εκκλησία της πέμπτης ηπείρου, καταγράφεται η 13η Νοεμβρίου 2022, κατά την οποία τελέστηκε η πρώτη χειροτονία κληρικού Ουκρανικής καταγωγής μετά την πρόσφατη απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου να εντάξει εκκλησιαστικώς όλες τις Ουκρανικές ενορίες και κοινότητες στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας.
Αναλυτικότερα, το πρωί της Κυριακής, επί τη εορτή του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος ιερούργησε στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων, στο Newcastle της Νέας Νοτίου Ουαλίας, όπου τέλεσε και την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του Διακόνου κ. Edward Waters. Ο νέος Πρεσβύτερος, ο οποίος κατάγεται από οικογένεια με ουκρανικές ρίζες, αναλαμβάνει να διακονήσει τους Ορθόδοξους πιστούς ουκρανικής καταγωγής που διαμένουν στην πόλη Newcastle. Στο ξεκίνημα της ευλογημένης αυτής διακονίας του, έλαβε πατρικές ευχές από τον Ποιμενάρχη του, αλλά και πολύτιμες πνευματικές νουθεσίες.
Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος αναφέρθηκε εισαγωγικά στη συνοδική απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να παραχωρήσει αυτοκεφαλία στην Εκκλησία της Ουκρανίας και κατόπιν τόνισε ότι «για την Ορθόδοξη Εκκλησία η ύπαρξη σχίσματος σε μια χώρα δεν είναι λόγος για να εγκαταλείψουμε έναν λαό και να αποποιούμαστε τις ευθύνες μας ενώπιον τού Θεού και της ιστορίας». «Το αντίθετο μάλιστα», επισήμανε, εξηγώντας πως «η ύπαρξη σχισμάτων αποτελεί κίνητρο για να βρούμε λύσεις ενωτικές και σωτηριώδεις για τον λαό του Θεού. Αυτό ακριβώς έκανε και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αφού για τριάντα ολόκληρα χρόνια αφότου είχε τεθεί το ζήτημα των σχισμάτων στην Ουκρανία, η Εκκλησία της Μόσχας δεν κατάφερε να θεραπεύσει το πρόβλημα».
Μέσα στο ίδιο πλαίσιο, το Οικουμενικό Πατριαρχείο ενέταξε τις Ουκρανικές ενορίες και κοινότητες της πέμπτης ηπείρου υπό την πνευματική προστασία του κανονικώς κατασταθέντος Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, ακριβώς για να υπάρχει ενότητα και μία εκκλησιαστική αρχή, όπως ορίζουν οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας μας. Το επόμενο βήμα, δηλαδή η χειροτονία του πρώτου Ουκρανικής καταγωγής κληρικού, συντελέστηκε ως μια πράξη που αποτελεί «έμπρακτη απόδειξη της αγάπης μας και της ποιμαντικής μέριμνάς μας για τον Ουκρανικό λαό τη Αυστραλίας», όπως επισήμανε ο Σεβασμιώτατος.
Εξέφρασε δε τη συμπαράσταση σύνολης της τοπικής Εκκλησίας προς τον δοκιμαζόμενο αυτήν την περίοδο Ουκρανικό λαό και προς την εν Αυστραλία Ουκρανική διασπορά, επαναλαμβάνοντας, για άλλη φορά, ότι ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην πατρίδα τους «είναι άδικος, ανήθικος και αντιεκκλησιαστικός». «Τον έχουμε καταδικάσει με τον πιο επίσημο τρόπο», συμπλήρωσε, καθώς «για την Ορθόδοξη Θεολογία κανένας πόλεμος δεν είναι ευλογημένος ή δικαιολογημένος, παρά μόνο εάν είναι αμυντικός».
Απευθυνόμενος, στη συνέχεια, προς τον χειροτονούμενο, ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε πεπεισμένος ότι θα καταβάλει κάθε προσπάθεια, ώστε να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για την Εκκλησία και τον λαό της. Εχέγγυο για αυτό αποτελεί το γεγονός ότι, έχοντας σπουδάσει την επιστήμη της Οδοντιατρικής και ασκώντας το αντίστοιχο επάγγελμα με μεγάλη επιτυχία, επέλεξε την είσοδό του στην ιερωσύνη όχι από βιοποριστική ανάγκη, αλλά ως εσωτερική και πνευματική αφιέρωση. «Η ιερωσύνη για σένα είναι έκφραση της αγάπης σου προς τον Θεό και την Εκκλησία του», παρατήρησε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος, εκτιμώντας ότι ο νέος Πρεσβύτερος θα βοηθηθεί στο έργο του από τις πολλές αρετές που διαθέτει και από την κατά Θεόν ανατροφή που έλαβε μέσα σε ένα περιβάλλον βαθιά θρησκευόμενο.
Ο νουθετήριος λόγος του Αρχιεπισκόπου ολοκληρώθηκε με μια πατρική προτροπή προς τον π. Edward: «Μην ξεχάσεις ποτέ ότι η Εκκλησία σε θεωρεί πρόσωπο ενότητος. Και αυτή την ενότητα σε παρακαλώ να διακονήσεις μέχρι τελευταίας σου αναπνοής».
Από την πλευρά του, ο νέος Πρεσβύτερος ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο που δέχθηκε τους Ουκρανούς Ορθοδόξους κάτω από την ηγεσία του και τόνισε χαρακτηριστικά: «Από την πρώτη στιγμή που ήρθατε στην Αυστραλία καταλάβαμε ότι έχουμε ενώπιόν μας ένα χαρισματικό ηγέτη, με ένα μεγάλο όραμα για όλη την ήπειρο: το όραμα της ενότητας. Είμαστε κοντά σας και σάς ακολουθούμε, για να δώσουμε την μαρτυρία του Χριστού στην Αυστραλία. Εσείς πάτε μπροστά και εμείς σας ακολουθούμε. Ευχαριστούμε για ό,τι κάνετε για την Εκκλησία και, κυρίως, διότι μας κάνετε να νιώθουμε ότι έχουμε έναν πνευματικό και αγωνιστή Αρχιεπίσκοπο, για τη δόξα της Εκκλησίας μας και τη σωτηρία του λαού».
Παρόντες, ανάμεσα στο πολυπληθές εκκλησίασμα που συμμετείχε στη χαρμόσυνη αυτή περίσταση για την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, μεγάλο μέρος του οποίου αποτελούταν από πιστούς Ουκρανικής καταγωγής, ήταν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Σύδνεϋ κ. Ιωάννης Μαλλικούρτης, ο Επίτιμος Πρόξενος της Ελλάδος στο Newcastle, κ. Ζήσης Αντωνιάδης, και ο Διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Προνοίας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, κ. Στέλιος Μαγδαλόπουλος.
Tην εις Διάκονον χειροτονία του υποδιακόνου κ. Μάρκου Ντονέλλη, τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος κατά την επίσκεψή του στην ενορία των Αγίων Αποστόλων στο Newcastle της Νέας Νοτίου Ουαλίας, την Κυριακή, 13 Νοεμβρίου. Ο νέος Διάκονος, ο οποίος είναι τελειόφοιτος της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Ανδρέου Σύδνεϋ, είναι πατέρας τριών παιδιών και σύζυγος της υπεύθυνης του Κατηχητικού σχολείου της Ενορίας, ενώ παράλληλα εργάζεται και στην αστυνομία.
Η πρόκληση που αναλαμβάνει, όπως του τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος, είναι όχι να κερδίζει ως πρόσωπο τις καλές γνώμες των ανθρώπων, αλλά να αναπαύει τις ψυχές τους και να τους οδηγεί στον Χριστό. «Αυτό για να γίνει», του επισήμανε, «θα πρέπει να έχεις πάντοτε στη σκέψη σου ότι ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου, κατά πάσα πιθανότητα, έχει βιώσει μια μεγάλη περιπέτεια. [..] Δείξε του σεβασμό και κατανόηση, θεωρώντας πάντοτε ως δεδομένη την ύπαρξη της εσωτερικής δυσκολίας του άλλου. Με αυτά τα δεδομένα, στη σχέση σου με τον πλησίον, σε παρακαλώ, να είσαι υπομονετικός και να ακούς. Να δημιουργείς, δηλαδή, τις προϋποθέσεις, ώστε να μπορεί ο άλλος να σου μιλήσει και να αισθανθεί ασφάλεια κοντά σου».
Αντίθετα, ο Σεβασμιώτατος αποθάρρυνε τον νέο Διάκονο από το πρότυπο του κληρικού που μιλά συνεχώς και μονοπωλεί τη συζήτηση, αποκλείοντας έτσι την πραγματική επικοινωνία με τους πιστούς. «Να μιλάς λίγο και να ακούς πολύ», τον παρότρυνε, ενώ επισήμανε μεταξύ άλλων: «Ο πνευματικός άνθρωπος είναι σκληρός με τον εαυτό του, ενώ ο εγωιστής είναι σκληρός με τους άλλους. Ο πνευματικός άνθρωπος σιωπά, κατανοεί και ανέχεται, ενώ ο εγωιστής μιλά πολύ και συνεχώς, δεν κατανοεί και δεν μπορεί να ανεχτεί τον πλησίον. Ο πνευματικός άνθρωπος είναι πάντοτε άνετος και ευχάριστος, ενώ ο εγωιστής είναι πάντοτε ανήσυχος και εκνευρισμένος».
Κατακλείοντας, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος εξήρε τα πολλά πνευματικά τάλαντα του νέου Διακόνου και τον παρότρυνε να παραμείνει ταπεινός, όπως είναι, διατηρώντας το πνεύμα μαθητείας που έχει, κρατώντας την ταπείνωση για μόνιμο οδηγό του και την προσευχή για μόνιμο σύντροφό του. «Η είσοδός σου στην ιερατική μας οικογένεια», σημείωσε χαρακτηριστικά, «είναι μια ακόμη ευλογία του Θεού τόσο στη ζωή της τοπικής μας Εκκλησίας, όσο και στη δική μου ταπεινή αρχιερατική διακονία, καθώς έλαβα το δώρο από το Άγιο Πνεύμα να τελώ σήμερα την 61η χειροτονία, ως Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας».
Ο νέος διάκονος φανερά συγκινημένος τόνισε τη βαριά συναίσθηση που έχει για την ιερωσύνη, ενώ υποσχέθηκε ότι θα προσπαθήσει να καταβάλει κάθε προσπάθεια, ώστε να φανεί αντάξιος των προσδοκιών της Εκκλησίας και του Αρχιεπισκόπου. Ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο για την πατρική του αγάπη να τον δεχθεί να γίνει κληρικός και κατόπιν ευχαρίστησε τον πνευματικό του, τον π. Νικόλαο Σκορδίλη, ο οποίος τον βοήθησε να βρει τον δρόμο του και να εισέλθει στην ζωή της Εκκλησίας.
