φωτ. Ν. Μαγγίνας |
ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΝ
ΤΟΥ ΕΨΗΦΙΣΜΕΝΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΡΑΒΙΣΣΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ
ΕΝ Τῼ ΚΑΘΕΔΡΙΚῼ Ι. ΝΑῼ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ
(21.1.2018)
ὑπὸ
Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου
Ἀγαπητὲ ἐψηφισμένε Ἐπίσκοπε Ἀραβισσοῦ Κασσιανέ,
Ηὐλόγησεν ὁ Θεὸς καὶ ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ὁ Προσκυνητὸς ἡμῶν Πατὴρ καὶ Δεσπότης κ. Βαρθολομαῖος, ὥστε σήμερον νὰ προαχθεῖς εἰς τὸ ὕψιστον τῆς ἱερωσύνης ἀξίωμα.
Διότι τοῦτο δὲν τυγχάνει φυσικὸν καὶ αὐτονόητον. Πόσοι καὶ πόσοι ἀνέμενον καὶ ἀναμένουν παρὰ τήν “Κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ”, ἱκανοὶ ἀλλὰ καὶ ἀδύναμοι; Πόσοι καὶ πόσοι νέοι δὲν ἠδυνήθησαν νὰ μορφωθοῦν ἢ νὰ προκόψουν εἰς τὴν σταδιοδρομίαν των, ἀλλὰ ἐτάφησαν ἐκ ποικίλων αἰτίων, ἐνῶ θὰ ἠδύναντο νὰ προσφέρουν πολλά; Πόσοι καὶ πόσοι ἀδύναμοι δὲν προήχθησαν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἕτεροι ἐπέτυχον εἰς τὴν ζωήν των, ἐνῶ ὁρισμένοι ἱκανότατοι παραθεωρήθησαν; Δὲν ἀποκλείεται βεβαίως, ὅτι καὶ ἀδύναμοι πολλάκις ἅμα τῇ ἀναλήψει τῶν καθηκόντων των νὰ ἀναδειχθῶσιν μεγάλοι, ἴσως ἐν ἑτέρᾳ μορφῇ, διαψεύδοντες τινὰς οὐχί “φίλους” τῆς Ἐκκλησίας. Τοῦτο διδάσκει ἡ ἱστορία, μαρτυροῦσα τὴν σοφίαν τοῦ ἐπιφοιτοῦντος Ἁγίου Πνεύματος, τὸ ὁποῖον “ὅπου θέλει πνεῖ” (Ἰω. 3, 8).
Ἔχε λοιπὸν ὑπ’ ὄψιν σου πάντα ταῦτα, καὶ τὸ ὅτι πάντες δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν (Λουκ. 17, 10) καὶ ἔσω τίμιος καὶ πιστὸς στρατιώτης Χριστοῦ ἄχρι θανάτου, φιλαλήθης, ἀληθεύων ἐν ἀγάπῃ, ὀτρηρός, φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων, ταπεινός, μετριοπαθής, ἠθικός, φιλόμουσος, φιλακόλουθος καὶ τυπικός, οὐχὶ πείσμων, ζηλόφθονος καὶ ἐριστικός, ἀλλὰ συνεργάσιμος καὶ ὑπάκουος, μακρὰν ναρκισσισμοῦ, ἀπὸ πάσης τυρείας καὶ φατρίας, συνετὸς, ρέκτης καὶ ὀλιγόλογος, διαπρύσιος προασπιστὴς τῶν δικαίων τοῦ Θρόνου καὶ τῆς Ἐκκλησίας καὶ μεριμνῶν δι’ αὐτὴν στοργικῶς, εἰς ἣν ἡμεῖς ἅπαντες τὰ πάντα ὀφείλομεν, καὶ προπαντὸς ἀγαπητικὸς καὶ συγχωρητικός, καὶ οὐχὶ μισητικὸς πρὸς τὸν συνάνθρωπον.
Ἔχε πάντα τὰ ἀνωτέρω ὑπ’ ὄψιν καὶ μάλιστα τὸ σοφόν “γνῶθι σαὐτόν”, καὶ μὴν τολμήσεις κατὰ τὸ δὴ λεγόμενον, “νὰ καβαλήσεις τὸ καλάμι”, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον δυστυχῶς βλέπομεν καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας μας, διότι διὰ τὸ μετὰ θὰ εἶσαι ὁ ἴδιος ὑπεύθυνος. Ἐπίσης νὰ μὴν ἀρνηθεῖς οὐδέποτε τὴν ταυτότητά σου ὡς γνησίου τέκνου τῆς Ρωμηωσύνης, ἐπικαλούμενος πάντοτε τάς εὐχὰς καὶ εὐλογίας τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν καὶ ρηξικελεύθου Ἄνακτος καὶ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου καὶ εὐχητήριος ἱκέτης ὑπὲρ τῆς ὑγείας Αὐτοῦ.
Καὶ νῦν εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου τὴν οὐράνιον, μυστηριακὴν καὶ θείαν.