Του Αρχιμ. Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αννόβερο Γερμανίας
Η ντροπή της Εκκλησίας, το όνειδος της Ορθοδοξίας
Παίρνοντας αφορμή από την αναφορά σε μένα της εφημερίδας “Ορθόδοξος Τύπος” αποφάσισα να γράψω δυο λόγια, όχι ως “φερόμενος υποψήφιος διά Μητροπολίτης Γερμανίας”, αλλά ως αρχιμανδρίτης, εφημέριος της ενορίας Τριών Ιεραρχών Αννοβέρου της βόρειας Γερμανίας, έχοντας απόλυτη την ικανοποίηση της αυτάρκειας και αισθανόμενος υψίστη ευλογία και τιμή που εξ αυτής της θέσεώς μου, συγκαταλέγομαι στους κληρικούς του Υπερευλογημένου Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο αποτελεί την Μητέρα μου Εκκλησία, όσο κι αν αυτό πολλοί και μεταξύ αυτών και ο “Ορθόδοξος Τύπος”, δεν μπορούν να το καταλάβουν.
Δεν με εκπλήσσει βέβαια το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εφημερίδα αναφέρεται σε μένα, χωρίς να υπάρχει το όνομα εκείνου ο οποίος παρήγαγε και έγραψε όλες αυτές τις ανοησίες. Είναι καταφανές βεβαίως, πως προσπαθεί να δημιουργήσει πρόβλημα παρουσιάζοντάς με ως υπονομευτή του Φαναρίου, του Οικουμενικού Πατριαρχείου!
Βεβαίως και δεν απαξιώνω την όποια Πανορθόδοξη Σύνοδο όπως αφήνει να φανεί ο ανωνυμογράφος. Απορώ όμως πώς κάποιοι εξ εκείνων που έστρεψαν τα νώτα τους στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης και λυσσαλέα την πολέμησαν, με τι μούτρα τώρα ζητούν Πανορθόδοξο, για ένα θέμα που είναι ξεκάθαρο και αφορά στο προνόμιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου να παρέχει Αυτοκεφαλία; Ψάχνουν να νομιμοποιήσουν την αμφισβήτησή τους για χάρη ποιου και εν τέλει, με τι ανταλλάγματα; Γιατί κακά τα ψέματα, ο τρόπος που στρέφονται εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου δείχνει ή ότι δεν κατέχουν την “δουλειά” τους ή ότι εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα!
Κι έχουν και κάποιους που υποδυόμενοι τις πηγές της έγκυρης και αντικειμενικής πληροφόρησης συνεπικουρούν το έργο τους, εγκαταλείποντας πολλές φορές κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, όπως αρκετές φορές κάνει ο “Ορθόδοξος Τύπος”.
Αυτά που έχω γράψει μέχρι τώρα για την Εκκλησία της Ουκρανίας είναι ξεκάθαρα και ευκολονόητα, δεν χρησιμοποιώ σιβυλλικό λόγο. Γιατί τώρα κάποιοι καταλαβαίνουν άλλα, είναι δικό τους θέμα, καταλαβαίνουν ό,τι τους συμφέρει.
Ένα πράγμα που δεν μπορώ όμως να καταλάβω εγώ, είναι το εξής: Γιατί ναι και καλά η αφοσίωση στη Μητέρα Εκκλησία πρέπει να ενέχει σκοπιμότητα. Ό,τι κι αν πω ό,τι κι αν γράψω, ερμηνεύεται ως σκοπιμότητα. Είναι τόσο κακό πια να αγαπά κάποιος την μάνα του και στην περίπτωση αυτή την Μητέρα Εκκλησία; Είναι απαγορευμένη η υποστήριξη των παιδιών της σε αυτήν;
Μήπως όλοι αυτοί που κατηγορούν, βλέπουν και στους άλλους αυτό που είναι οι ίδιοι; δηλ. μητραλοίες, υστερόβουλοι, συμφεροντολόγοι, σκοταδιστές!
Χωρίς να το καταλάβω άρχισα να δίνω στο κείμενό μου απολογητική μορφή. Λάθος! Αυτοί που πρέπει να απολογούνται είναι οι αψίκοροι, οι οργίλοι, οι κακόβουλοι, οι εκμεταλλευτές των ευεργεσιών που τους παρείχε η Μητέρα Εκκλησία, που τους ανέσυρε εκ του μηδενός και τους έδωσε οντότητα και αναγνωρισιμότητα, αξιώματα και τίτλους.
Φαρισαίοι, υποκριτές εσείς οι πολλά κατέχοντες, δεν διαβάσατε πουθενά ότι “Εκκλησία πολεμουμένη νικά;”, οπότε ματαιοπονείτε. Όλοι εσείς που ενώ είστε τυφλοί, θέλετε να καθοδηγείτε τον κόσμο δεν έχετε ακούσει ποτέ πως θα ‘ρθει εκείνη η φοβερή στιγμή που όπως όλοι μας, θα πρέπει να δώσετε λόγο στο Θεό, για τις ψυχές που οδηγείτε στην απώλεια;
Εσείς όλοι οι “δήθεν” που προσπαθείτε να μετατρέψετε την Ορθοδοξία, σε κενοδοξία, σε τσιφλίκι σας και εμπόρευμά σας, ναι εμπόρευμα, γιατί την εμπορεύεσθε την Ορθοδοξία, δεν γνωρίζετε ότι και μέσα στην Εκκλησία υπάρχει πολιτισμός; Αλλά που να καταλάβετε από πολιτισμό εσείς που προπονείσθε μόνιμα στον θρησκευτικό κανιβαλισμό; Η ψυχή σας είναι πλημμυρισμένη από χολή, η καρδιά σας είναι από πέτρα, τα εσώψυχά σας μοιάζουν με δαιδαλώδεις σκοτεινούς διαδρόμους που όποιον κι αν πάρετε οδηγεί σε αδιέξοδο.
Δυστυχώς δεν έχετε καταλάβει ότι αποτελείτε ντροπή για την Εκκλησία, όνειδος για την Ορθοδοξία!
Ευτυχώς που υπάρχει η μετάνοια. Μακάρι να το αντιληφθείτε πριν είναι πολύ αργά!
