Μέρα διπλής εορτής στην Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας: Χειροτονία Επισκόπου και Ονομαστήρια Σεβασμιωτάτου
Μέρα διπλής εορτής ήταν η Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020, για τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ. Μακάριο.
Αφενός λόγω των Ονομαστηρίων του, αφετέρου διότι ετέλεσε την εις Επίσκοπο χειροτονία του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Σινώπης κ. Σιλουανού, στον κατάμεστο Ιερό Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Σύδνεϊ.
Μέρα διπλής εορτής ήταν η Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020, για τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ. Μακάριο.
Αφενός λόγω των Ονομαστηρίων του, αφετέρου διότι ετέλεσε την εις Επίσκοπο χειροτονία του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Σινώπης κ. Σιλουανού, στον κατάμεστο Ιερό Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Σύδνεϊ.
«Αγάπα τον πλησίον σου»
Στον νουθετήριο Λόγο του ο Σεβασμιώτατος, κάλεσε τον νεοχειροτονηθέντα Επίσκοπο στον θρόνο του, «θρόνο δεσποτικής χαράς, αναστάσιμο και φωτοφόρο, αλλά παράλληλα και θρόνο δεσποτικής αγωνίας, θρόνο σταυρού και θυσίας, υψίστης ευθύνης και ταπεινώσεως», όπως με νόημα τόνισε, για να προσθέσει:
«Για μας τους Επισκόπους, ένα κομβικό και ζωτικής σημασίας σημείο στην πνευματική μας πορεία, είναι να ξεχάσουμε τον εαυτό μας τελείως. Δεν ανήκουμε στον εαυτό μας πια, αλλά στο ποίμνιο και στην Εκκλησία. Πρέπει να ξεχάσουμε ότι υπάρχουμε, και να αγαπήσουμε τον πλησίον μας με όλη μας την ύπαρξη. Να αγαπήσουμε τον πλησίον όχι σαν τον εαυτό μας, αλλά περισσότερο από τον εαυτό μας. Γιατί, όταν αγαπούμε μόνο τον εαυτό μας, δεν μπορούμε να βάλουμε τον πλησίον στη ζωή μας. Πολλές φορές ξεχνούμε ότι στον κόσμο τούτο δεν είμαστε μόνοι. Κι όταν το ξεχνούμε, η καρδιά μας αδειάζει».
Προς ενίσχυση των λεχθέντων του, παρέπεμψε τον νέο Επίσκοπο σε έναν λόγο του Αγίου Μακαρίου, ο οποίος όπως είπε επί της ουσίας αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο όλης της ορθόδοξης πνευματικότητας. Έλεγε, λοιπόν ο Όσιος Μακάριος: “Οὐκ ἔστιν ἄλλως σωθῆναι, εἴ μή διά τοῦ πλησίον”. Δηλαδή, «δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σωθούμε, παρά μόνο μέσῳ του πλησίον».
«Για μας τους Επισκόπους, ένα κομβικό και ζωτικής σημασίας σημείο στην πνευματική μας πορεία, είναι να ξεχάσουμε τον εαυτό μας τελείως. Δεν ανήκουμε στον εαυτό μας πια, αλλά στο ποίμνιο και στην Εκκλησία. Πρέπει να ξεχάσουμε ότι υπάρχουμε, και να αγαπήσουμε τον πλησίον μας με όλη μας την ύπαρξη. Να αγαπήσουμε τον πλησίον όχι σαν τον εαυτό μας, αλλά περισσότερο από τον εαυτό μας. Γιατί, όταν αγαπούμε μόνο τον εαυτό μας, δεν μπορούμε να βάλουμε τον πλησίον στη ζωή μας. Πολλές φορές ξεχνούμε ότι στον κόσμο τούτο δεν είμαστε μόνοι. Κι όταν το ξεχνούμε, η καρδιά μας αδειάζει».
Προς ενίσχυση των λεχθέντων του, παρέπεμψε τον νέο Επίσκοπο σε έναν λόγο του Αγίου Μακαρίου, ο οποίος όπως είπε επί της ουσίας αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο όλης της ορθόδοξης πνευματικότητας. Έλεγε, λοιπόν ο Όσιος Μακάριος: “Οὐκ ἔστιν ἄλλως σωθῆναι, εἴ μή διά τοῦ πλησίον”. Δηλαδή, «δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σωθούμε, παρά μόνο μέσῳ του πλησίον».
Απευθυνόμενος προς τον νέο Επίσκοπο, ο Αρχιεπίσκοπος τον κάλεσε να εισέλθει «στον γνόφο της Θεοπτίας», να πορευθεί «προς την άρρητο φωτοχυσία της Πεντηκοστής», και να καταστεί «Επίσκοπος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, εντασσόμενος στην Ιεραρχία της Πρωτοθρόνου Μητρός Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως». Μεταφέροντάς του πατρικές συμβουλές, δε, τον παραίνεσε: «Να δοξάζεις τον Θεό για τις πολλές Του προς εσέ ευεργεσίες, τις αφανείς και τις φανερές• και σε κάθε έκφανση της από σήμερα αρχομένης αρχιερατικής σου πορείας, να ομολογείς με ευγνωμοσύνη: Εἴη τό ὄνομα Κυρίου, εὐλογημένον ἀπό τοῦ νῦν καί ἕως τοῦ αἰῶνος».
Τέλος, κατέθεσε τη βεβαιότητά του για την επιτυχή ποιμαντορία του νέου Επισκόπου, λέγοντας εμφατικά: «Δεν έχω καμμία αμφιβολία για την επιτυχία σου. Είμαι πεπεισμένος ότι θα τιμήσεις το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας. Η σύνεσή σου, η λιπαρά θεολογική σου παιδεία, το συγγραφικό σου τάλαντο, η βαθιά σου πίστη, η ευγένεια των τρόπων σου, η πνευματικότητά σου, οι ασκητικές καταβολές που έχεις λάβει από τον “ἠγαπημένον παρ᾽ ὑμῖν τε καί ἡμῖν” προηγούμενο Στέφανο Παντανασσιώτη, και η σωφροσύνη που σε χαρακτηρίζουν, αποτελούν σπουδαία εχέγγυα ασφαλούς διακονίας και προσφοράς στην ευλογημένη Αρχιεπισκοπική Περιφέρεια της Αδελαΐδος».
«Δούλος του Θεού»
Τέλος, κατέθεσε τη βεβαιότητά του για την επιτυχή ποιμαντορία του νέου Επισκόπου, λέγοντας εμφατικά: «Δεν έχω καμμία αμφιβολία για την επιτυχία σου. Είμαι πεπεισμένος ότι θα τιμήσεις το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας. Η σύνεσή σου, η λιπαρά θεολογική σου παιδεία, το συγγραφικό σου τάλαντο, η βαθιά σου πίστη, η ευγένεια των τρόπων σου, η πνευματικότητά σου, οι ασκητικές καταβολές που έχεις λάβει από τον “ἠγαπημένον παρ᾽ ὑμῖν τε καί ἡμῖν” προηγούμενο Στέφανο Παντανασσιώτη, και η σωφροσύνη που σε χαρακτηρίζουν, αποτελούν σπουδαία εχέγγυα ασφαλούς διακονίας και προσφοράς στην ευλογημένη Αρχιεπισκοπική Περιφέρεια της Αδελαΐδος».
«Δούλος του Θεού»
Με τη σειρά του, ο νεοχειροτηνηθείς, συνοδικός πλέον, Επίσκοπος, επικαλέστηκε την αγιαστική παρουσία του Αγίου Πνεύματος, και έκανε λόγο για την προσωπική του Πεντηκοστή, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Η χάρις της αγιαστικής παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, δια των Αγίων προσευχών σας Σεβασμιώτατε, χορηγεί προς εμέ τον ανάξιον την ευλογία να βρίσκομαι σήμερα εδώ και να βιώνω την προσωπική μου Πεντηκοστή».
Εκφράζοντας, δε, ταπεινώς, τη μεγάλη ευγνωμοσύνη του προς τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ. Μακάριο, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, και την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, για την εκλογή του, επεσήμανε: «Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας διδάσκουν ότι ο πλέον ακριβής τρόπος να μιλήσουμε περί του Θεού, να Θεολογήσουμε, είναι να τον Δοξάζουμε».
Εξάλλου, φανερά συγκινημένος, και με πλήρη επίγνωση της σημαντικότητας της αποστολής του ως Επισκόπου, σταχυολόγησε τη νουθεσία του Αγίου Βασιλείου Καππαδοκίας, κορυφαίου Θεολόγου της Ορθοδοξίας: «Ο εν Αγίοις Πατήρ ημών Βασίλειος ο Μέγας, διακηρύττει ότι ο Επίσκοπος πρέπει να είναι δούλος του Θεού».
Ο νέος Επίσκοπος εξήρε το έργο του κ. Μακαρίου ως Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, υπενθυμίζοντας: «Από τη στιγμή που το Άγιο Πνεύμα σας εγκατέστησε Πατέρα και Ποιμενάρχη στον ευλογημένο τόπο μας, ξημέρωσε μια νέα πνευματική εποχή. Κατορθώσατε να επουλώσετε τραύματα και να μεταμορφώσετε τα αδρανή».
Ακόμη, δεν παρέλειψε να αναφερθεί με ευχαριστήρια λόγια στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Κυρό Στυλιανό, «εις τον οποίο οφείλω την ιεροσύνη μου» όπως υπογράμμισε, καθώς και στον πνευματικό του Πατέρα, τον Προηγούμενο της Ιεράς Μονής Παντανάσσης, Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη, Γέροντα Στέφανο.
Τέλος, εξέφρασε τις ευχαριστίες του στους φυσικούς γονείς του, Παναγιώτη και Χρυσούλα, στα αδέρφια του, στους συγγενείς του, στους αδελφούς φίλους του και στους σεβαστούς Πατέρες του Κλήρου.
Εξάλλου, φανερά συγκινημένος, και με πλήρη επίγνωση της σημαντικότητας της αποστολής του ως Επισκόπου, σταχυολόγησε τη νουθεσία του Αγίου Βασιλείου Καππαδοκίας, κορυφαίου Θεολόγου της Ορθοδοξίας: «Ο εν Αγίοις Πατήρ ημών Βασίλειος ο Μέγας, διακηρύττει ότι ο Επίσκοπος πρέπει να είναι δούλος του Θεού».
Ο νέος Επίσκοπος εξήρε το έργο του κ. Μακαρίου ως Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, υπενθυμίζοντας: «Από τη στιγμή που το Άγιο Πνεύμα σας εγκατέστησε Πατέρα και Ποιμενάρχη στον ευλογημένο τόπο μας, ξημέρωσε μια νέα πνευματική εποχή. Κατορθώσατε να επουλώσετε τραύματα και να μεταμορφώσετε τα αδρανή».
Ακόμη, δεν παρέλειψε να αναφερθεί με ευχαριστήρια λόγια στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Κυρό Στυλιανό, «εις τον οποίο οφείλω την ιεροσύνη μου» όπως υπογράμμισε, καθώς και στον πνευματικό του Πατέρα, τον Προηγούμενο της Ιεράς Μονής Παντανάσσης, Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη, Γέροντα Στέφανο.
Τέλος, εξέφρασε τις ευχαριστίες του στους φυσικούς γονείς του, Παναγιώτη και Χρυσούλα, στα αδέρφια του, στους συγγενείς του, στους αδελφούς φίλους του και στους σεβαστούς Πατέρες του Κλήρου.
Συλλειτουργία Αρχιερέων και συγκίνηση
Κατά την τέλεση της χειροτονίας, τον Αρχιεπίσκοπο πλαισίωσαν ο Μητροπολίτης Σεβαστείας κ. Σεραφείμ, ο Επίσκοπος Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ, ο Επίσκοπος Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβος, ο Επίσκοπος Μελόης κ. Αιμιλιανός, και ο Επίσκοπος Κυανέων κ. Ελπίδιος, καθώς και πλειάδα κληρικών. Ακόμη, συλλειτούργησαν, οι Μητροπολίτες Κορέας κ. Αμβρόσιος, Χονγκ Κονγκ κ. Νεκτάριος, Σιγκαπούρης κ. Κωνσταντίνος, Νέας Ζηλανδίας κ. Μύρων, Μαγαδασκάρης κ. Ιγνάτιος, και Σικάγου κ. Ναθαναήλ, οι οποίοι βρέθηκαν στην Αυστραλία εν όψει των ονομαστηρίων του Αρχιεπισκόπου κ. Μακαρίου.
Τη χειροτονία παρακολούθησαν βαθιά συγκινημένοι οι γονείς και συγγενείς του νέου Επισκόπου, η Ύπατος Αρμοστής της Κυπριακής Δημοκρατίας κα Μάρθα Μαυρομάτη, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Σύδνεϋ κ. Χρήστος Καρράς, και η σύζυγός του, Εμπορική Σύμβουλος, κ. Κάτια Γκίγκιζα. Μαυρομάτη, ο επίτιμος Πρόξενος της Ελλάδας στο Μπρίσμπεν, κ. Δημήτηρης Ράπτης και ο πρόξενος της Ελλάδας στην Αδελαίδα, κ. Τζορτζ Ψιάχας (George Psiachas).
Τη χειροτονία παρακολούθησαν βαθιά συγκινημένοι οι γονείς και συγγενείς του νέου Επισκόπου, η Ύπατος Αρμοστής της Κυπριακής Δημοκρατίας κα Μάρθα Μαυρομάτη, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Σύδνεϋ κ. Χρήστος Καρράς, και η σύζυγός του, Εμπορική Σύμβουλος, κ. Κάτια Γκίγκιζα. Μαυρομάτη, ο επίτιμος Πρόξενος της Ελλάδας στο Μπρίσμπεν, κ. Δημήτηρης Ράπτης και ο πρόξενος της Ελλάδας στην Αδελαίδα, κ. Τζορτζ Ψιάχας (George Psiachas).
Χειροτονία ανήμερα της εορτής του Οσίου Μακαρίου
Η χειροτονία τελέστηκε την ημέρα των ονομαστηρίων του Αρχιεπισκόπου, εορτή του Οσίου Μακαρίου εξ Αιγύπτου του θαυματουργού, ενός μεγάλου και σπουδαίου ασκητού της Ορθοδοξίας, στον βίο του οποίου αναφέρθηκε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος:
«Ο Άγιος Μακάριος έζησε με υπεράνθρωπα ασκητικά παλαίσματα, αγωνίστηκε πάρα πολύ, απέφευγε τη δόξα και τον έπαινο των ανθρώπων, και αξιώθηκε να λάβει πολλά χαρίσματα από τον Θεό, όπως αυτά της προοράσεως, της θαυματουργίας, της διακρίσεως των λογισμών και των δακρύων. Στο συναξάριό του αναφέρεται ότι ακόμη και δύο αναστάσεις νεκρών επιτέλεσε θαυματουργικώς: την πρώτη φορά, για να αποδείξει την αθωότητα ενός ανθρώπου που τον κατηγορούσαν άδικα ως δολοφόνο• και τη δεύτερη, για να αποδείξει σε έναν αιρετικό την αλήθεια της Ορθοδόξου Θεολογίας για την ανάσταση των νεκρών και τη μετά θάνατον ζωή. Είχε λάβει από τον Θεό και το χάρισμα της προφητείας, και γι᾽ αυτό οι λόγοι του είναι διαχρονικοί και βαθιά θεολογικοί».
«Ο Άγιος Μακάριος έζησε με υπεράνθρωπα ασκητικά παλαίσματα, αγωνίστηκε πάρα πολύ, απέφευγε τη δόξα και τον έπαινο των ανθρώπων, και αξιώθηκε να λάβει πολλά χαρίσματα από τον Θεό, όπως αυτά της προοράσεως, της θαυματουργίας, της διακρίσεως των λογισμών και των δακρύων. Στο συναξάριό του αναφέρεται ότι ακόμη και δύο αναστάσεις νεκρών επιτέλεσε θαυματουργικώς: την πρώτη φορά, για να αποδείξει την αθωότητα ενός ανθρώπου που τον κατηγορούσαν άδικα ως δολοφόνο• και τη δεύτερη, για να αποδείξει σε έναν αιρετικό την αλήθεια της Ορθοδόξου Θεολογίας για την ανάσταση των νεκρών και τη μετά θάνατον ζωή. Είχε λάβει από τον Θεό και το χάρισμα της προφητείας, και γι᾽ αυτό οι λόγοι του είναι διαχρονικοί και βαθιά θεολογικοί».
Εκ της Ι. Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας
