Με εκκλησιαστική κατάνυξη τελέστηκε το βράδυ του Σαββάτου, 13 Σεπτεμβρίου 2025, ο Πανηγυρικός Εσπερινός επί τη εορτή της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού στον εορτάζοντα ομώνυμο Ιερό Ναό στο προάστιο Glenelg της Αδελαΐδος. Στην Ακολουθία χοροστάτησε ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, πλαισιούμενος από τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Αδελαΐδος κ. Σιλουανό και Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβο, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου του Βουνού στη Νέα Νότιο Ουαλία, καθώς και από τους κληρικούς της πόλεως της Αδελαΐδος.
Προ του κηρύγματος, ο Σεβασμιώτατος απέδωσε τα εύσημα στον επιχώριο Επίσκοπο κ. Σιλουανό, τον Ιερατικώς Προϊστάμενο π. Παναγιώτη Φωτάκη και τους συνεργάτες τους, για την προσπάθεια που έχουν καταβάλει με σκοπό την οργάνωση και ανάπτυξη της, ιδρυθείσας το 2023, νέας Ενορίας. «Αυτή η προσπάθεια είναι ένα σημείο και μία μαρτυρία που δείχνουν ότι, με τη χάρη του Θεού, η Αρχιεπισκοπή μας αυξάνεται και προχωρεί και προοδεύει», σημείωσε μεταξύ άλλων.
Ακολούθως, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος ομίλησε περί της σπουδαιότητος του Σταυρού στη ζωή και τη συνείδηση των Ορθοδόξων Χριστιανών, ενώ ανέλυσε την προφητεία που ανεγνώσθη στην αρχή του Εσπερινού, η οποία περιγράφει το θαύμα της Μερράς (Έξοδος, 15: 22-25), όπου ο Μωυσής, βυθίζοντας ένα ξύλο στην πηγή, μετέβαλε τα πικρά νερά της σε γλυκά, προκειμένου να ξεδιψάσουν οι Ισραηλίτες στην έρημο. Όπως εξήγησε ο Σεβασμιώτατος, το ξύλο που βύθισε ο Μωυσής συνιστά προτύπωση του Σταυρού και γι’ αυτό η Εκκλησία έχει επιλέξει να αναγιγνώσκεται το συγκεκριμένο βιβλικό ανάγνωσμα κατά την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. «Αυτό που μας λέγει η αποψινή προφητεία», επεσήμανε, «είναι να βάλουμε τον Σταυρό στη ζωή μας, και από εκεί που η ζωή μας είναι πικρή, θα γίνει γλυκιά». Διευκρινίζοντας ότι ο Σταυρός δεν θα μας απαλλάξει αυτομάτως από τις θλίψεις και τις δοκιμασίες του παρόντος βίου, επεσήμανε ότι θα μας ενισχύσει με θάρρος και ελπίδα, μετατρέποντας την λύπη μας σε χαρά.
«Βάλτε τον Σταυρό στη ζωή σας και όλα θα αλλάξουν», συνέχισε, απευθύνοντας πατρική παράκληση προς τους παρισταμένους πιστούς να κάνουν καθημερινά το σημείο του Σταυρού. Το κυριότερο, όπως επεσήμανε, είναι να απαλλαγούν από τον φόβο του θανάτου, ο οποίος νικήθηκε, δια του Σταυρού, από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Η απαλλαγή από τον φόβο του θανάτου, συμπλήρωσε, είναι βασικό στοιχείο της πίστεως του Ορθοδόξου Χριστιανού.
Την Κυριακή, 14 Σεπτεμβρίου 2025, εορτάστηκε με την προσήκουσα ιεροπρέπεια, μέσα σε κλίμα βαθειάς κατανύξεως, η εορτή της παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού στον φερώνυμο Ιερό Ναό στο προάστιο Glenelg της Αδελαΐδος. Της ιεράς Πανηγύρεως της νεοσύστατης Ενορίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, ο οποίος την παραμονή της εορτής χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και την κυριώνυμο ημέρα χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας.
Με τον Σεβασμιώτατο συλλειτούργησαν ο επιχώριος Επίσκοπος Αδελαΐδος κ. Σιλουανός και ο Επίσκοπος Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβος, ενώ συμμετείχαν ο Ιερατικώς Προϊστάμενος της Ενορίας π. Παναγιώτης Φωτάκης και άλλοι κληρικοί της πόλεως της Αδελαΐδος, Ανάμεσα στους πιστούς που προσήλθαν να εκκλησιαστούν και να προσκυνήσουν τον Τίμιο Σταυρό, ήταν η Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στην Αδελαΐδα, κ. Αλεξάνδρα Θεοδωροπούλου.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος έκανε μία σύντομη αναδρομή στο ιστορικό της ευρέσεως και της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στα Ιεροσόλυμα, ενώ στη συνέχεια, με αφορμή την ευαγγελική περικοπή της ημέρας (Ιω. ιθ΄ 6-11, 13-20, 25-28, 30), ανέτρεξε στο γεγονός της Σταυρώσεως του Κυρίου μας στον λόφο του Γολγοθά. Υπενθύμισε ότι ο Χριστός, κατά το διάστημα που προηγήθηκε της Σταυρώσεως, βίωνε έντονα το συναίσθημα της μοναξιάς, καθώς οι άνθρωποι απομακρύνονταν ή τον εγκατέλειπαν, παρόλες τις διδασκαλίες και παρόλα τα θαύματα με τα οποία τους είχε ευεργετήσει. Στο αποκορύφωμα αυτής της μοναχικής πορείας, όταν βρισκόταν επάνω στον Σταυρό, κοντά του παρέμειναν η μητέρα του, η Παναγία, και ο Μαθητής του, Ιωάννης. Τότε ο Χριστός απευθύνθηκε στη Θεοτόκο, λέγοντας: «Γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου», και στον Ιωάννη είπε: «Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου». Στα λόγια αυτά, όπως εξήγησε ο Σεβασμιώτατος, αποτυπώνεται η ευγνωμοσύνη του Κυρίου για την αφοσίωση που επέδειξε ο Ιωάννης, παραμένοντας κοντά του έως το τέλος.
Επίσης, ο Αρχιεπίσκοπος, αναλύοντας το αποστολικό ανάγνωσμα (A’ Κορ. α΄ 18-24), διέκρινε ότι ο Σταυρός, ενώ για τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν «μωρία ἐστί», για τους ανθρώπους που έχουν πίστη στον Θεό, συνιστά ευλογία και πηγή δύναμης. Εστιάζοντας στη σύγχρονη εποχή, στην οποία κυριαρχεί η μοναξιά, υπογράμμισε ότι «ο άνθρωπος που έχει πίστη, δεν μένει μόνος του. Ακόμα κι αν είναι μόνος, αισθάνεται σαν να μην είναι μόνος του. Ακόμα κι αν είναι απομονωμένος στην έρημο και δεν βλέπει κανέναν άνθρωπο, αισθάνεται σαν να είναι πεπληρωμένος. Αντίθετα, έχουμε ένα άλλο φαινόμενο, όπου οι σύγχρονοι άνθρωποι ζουν σε πόλεις, ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλους ανθρώπους, αλλά αισθάνονται μόνοι τους». Συνοψίζοντας, ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι «ο Σταυρός αλλάζει τη ζωή μας» και απηύθυνε πατρική παράκληση προς όλους: «Μην φοβηθούμε να αγκαλιάσουμε το Σταυρό». «Αν αγκαλιάσουμε το Σταυρό», συμπλήρωσε, «δε θα φοβηθούμε τίποτα στη ζωή μας, θα είμαστε δυνατοί και ισχυροί».
Καταληκτικά και προτού απευθύνει τις πατρικές ευχές του στο εκκλησίασμα, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος συνεχάρη για τη διακονία τους αφενός τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο κ. Σιλουανό, για τον οποίο αναγνώρισε ότι διακονεί με πολλή ταπείνωση, σύνεση και πνευματικότητα, και αφετέρου τον Ιερατικώς Προϊστάμενο π. Παναγιώτη, τον οποίο επαίνεσε για τους κόπους και τον αγώνα του υπέρ της προόδου της νεοσύστατης Ενορίας του Τιμίου Σταυρού.
