Η καταληκτήρια εκδήλωση των “Θεοτοκείων 2025” πραγματοποιήθηκε στο Νιχώρι του Βοσπόρου την Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου, παρουσία πολυπληθούς ακροατηρίου, που προσήλθε για να τιμήσει τον μεγάλο φωτογράφο İzzet Keribar, του οποίου το έργο και η συμβολή στην φωτογραφική τέχνη ειναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη.
Ο κ. Keribar, στον σύντομο του χαιρετισμό του, είπε ότι αυτή η έκθεση είναι μια προσωπική συμβολή στο Νιχώρι, όπου ζει με την σύζυγο του Ροζέτ εδώ και περίπου μισό αιώνα.
Την έναρξη της εκδήλωσης έκανε ο Μιχάλης Χαννούτογλου, στέλεχος της Κοινότητας. Στη συνέχεια ο συντονιστής της πολιτιστικής επιτροπής της Κοινότητος Λάκης Βίγκας χαιρέτισε το κοινό και ευχαρίστησε τον φωτογράφο για την αμεσότητα του να προσφέρει το υλικό του αρχείου του για τη συγκεκριμένη έκθεση, ενώ αναφέρθηκε και σε διάφορες αναμνήσεις από την πολυετή φιλία τους.
Επίσης ο κ. Βίγκας με συγκίνηση αναφέρθηκε στη μνήμη και προσφορά του Ηλία Κουλουρίδη και του Cemal Beşkardeş, δυο συντοπιτών της ίδιας γενιάς, οι οποίοι ήσαν αφοσιωμένοι στη γενέτειρα τους, στις μνήμες και παραδόσεις του τόπου και άφησαν το αποτύπωμα τους στην τοπική κοινωνία.
Οι κυρίες Nazan Tok και Elda Sasun έλαβαν τον λόγο σχετικά με τους τιμώμενους, καθώς και ο σπουδαίος ιστορικός κ İlber Ortaylı, ο οποίος τίιμησε με την παρουσία του την εκδήλωση.
Τέλος χαιρέτισε και ευχαρίστησε ο κ.İzzet Keribar, στον οποίο ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυδωνιών κ. Αθηναγόρας, Επόπτης της Περιφερείας Βοσπόρου, προσέφερε εκ μέρους της Κοινότητας ένα τεύχος της μετάφρασης του πρώτου τόμου του Σκαρλάτου Βυζαντίου για την Κωνσταντινούπολη.
Αξιότιμοι προσκεκλημένοι, αγαπητοί φίλοι,
Εγώ, από το 1978 ζω στη συνοικία Γενίκιοϊ μία από τις ωραιότερες γωνιές της Κωνσταντινούπολης, και είμαι επαγγελματίας φωτογράφος. Μαζί με τη σύζυγό μου και τα παιδιά μας, έχουμε δεθεί με μεγάλη αγάπη σε αυτή τη γειτονιά και όλα αυτά τα χρόνια είχα την ευκαιρία να απαθανατίσω με τη φωτογραφική μου μηχανή όλα τα χρώματα και τα συναισθήματα των τεσσάρων εποχών. Την ανανέωση της άνοιξης, τη ζωντάνια του καλοκαιριού, τη μελαγχολία του φθινοπώρου και τη σιωπή του χειμώνα σκεπασμένου με χιόνι.
Όμως δεν ήταν μόνο οι εποχές· κάθε λεπτομέρεια που κάνει το Γενίκιοϊ μοναδικό στάθηκε για μένα πηγή έμπνευσης. Τους ανθρώπους του, τους καταστηματάρχες του, τα πάρκα του, τις πιάτσες των ταξί, τη θάλασσα, τα στενά δρομάκια, τα γιαλιά, τα τζαμιά και τις εκκλησίες του, τη χαρά των γιορτών και τη γαλήνη των λειτουργιών τα φωτογράφισα όλα ξανά και ξανά μέσα στα χρόνια. Έτσι προσπάθησα να συγκεντρώσω σε ένα οπτικό αρχείο τόσο την ψυχή όσο και τη μνήμη του Γενίκιοϊ.
Και σήμερα, έχω τη μεγάλη χαρά να μοιραστώ μαζί σας ένα μικρό μόνο μέρος από αυτές τις φωτογραφίες, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Θεοτόκια, στον κήπο της Παναγίας. Για μένα αυτή η έκθεση δεν είναι μόνο μια παρουσίαση φωτογραφιών, αλλά και ένα μικρό δώρο προς τη γειτονιά που τόσα χρόνια ζω και αγαπώ.
Με την ευκαιρία αυτή, θέλω να εκφράσω τις πιο εγκάρδιες ευχαριστίες μου στον παλιό μου φίλο κ. Λάκη Βίγκα για την πρόσκληση· στους εκλεκτούς φίλους μου Ζεκάι Ντεμίρ και Ερντάλ Ντεμίρ από το στούντιο Diagonal για την επιμελημένη εκτύπωση των φωτογραφιών· στον αγαπητό φίλο μου Μιχάλη για την πολύτιμη βοήθειά του στο στήσιμο της έκθεσης. Επίσης, εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου στην Εκκλησία της Παναγίας που μας παραχώρησε αυτόν τον όμορφο χώρο, καθώς και σε όλους εσάς, τους αγαπητούς καλεσμένους, που με την παρουσία σας σήμερα μου δίνετε δύναμη.
Η παρουσία όλων σας εδώ, η δυνατότητα να μοιραστώ αυτή τη στιγμή μαζί σας, μου προσφέρει απερίγραπτη χαρά. Σας ευχαριστώ.
10 Σεπτεμβρίου 2025
Ιζζέτ Κερίμπαρ
