Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Γεώργιος είναι ο πρώτος προκαθήμενος Ορθόδοξης Εκκλησίας ο οποίος αποφάσισε να καθαρίσει την Εκκλησία από τα ζιζάνια των «καθαρών» και των «αποτειχισμένων».
Ο Κύριος μάς είπε στην παραβολή των ζιζανίων: «Ὁ σπείρων τὸ καλὸν σπέρμα ἐστὶν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου· ὁ δὲ ἀγρός ἐστιν ὁ κόσμος· τὸ δὲ καλὸν σπέρμα, οὗτοί εἰσιν οἱ υἱοὶ τῆς βασιλείας· τὰ δὲ ζιζάνιά εἰσιν οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ· ὁ δὲ ἐχθρὸς ὁ σπείρας αὐτά ἐστιν ὁ διάβολος· ὁ δὲ θερισμὸς συντέλεια τοῦ αἰῶνός ἐστιν· οἱ δὲ θερισταὶ ἄγγελοί εἰσιν. ὥσπερ οὖν συλλέγεται τὰ ζιζάνια καὶ πυρὶ καίεται, οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος· ἀποστελεῖ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ, καὶ συλλέξουσιν ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πάντα τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνομίαν, καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων (Ματθ. ιγ΄ 38-42).
Οι αποφάσεις της Εκκλησίας της Κύπρου υπό τον Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο, για έκπτωση του Πάφου Τυχικού και καθαίρεση «αποτειχισμένου» κληρικού, είναι Κυριακές: «τὰ ζιζάνια πυρὶ καίεται».
Ο Κύπρου Γεώργιος δεν υπολόγισε ισορροπίες, λοιδορίες και κάθε λογής αντιδράσεις, αλλά προχώρησε με την «μάχαιρα του πνεύματος» και ξεκαθάρισε το τοπίο, αφού είχε εξαντλήσει τα ποιμαντικά μέσα προς συνετισμόν των «ζιζανίων».
Ο Κύπρου Γεώργιος στις αποφάσεις και δηλώσεις του είναι ευθύς, αποφασιστικός και αποτελεσματικός.
Η Εκκλησία υποφέρει χρόνια τώρα από ακραία στοιχεία που διαφθείρουν τον αμπελώνα της, καθώς σπείρουν τα ζιζάνια της αποδόμησής της, στο όνομα της «καθαρής πίστης» και ενός νοσηρού «αντιοικουμενισμού». Το φαινόμενο δεν είναι τωρινό, έχει ρίζες. Όμως, με το διαδίκτυο πήρε μεγάλες διαστάσεις και τα ζιζάνια φυτρώνουν παντού. Μιλάμε για μια μειοψηφία «αποτειχισμένων» και αποτυχημένων, η οποία κρατά σε μιαν ιδιότυπη ομηρεία την Εκκλησία.
Οι λογικές που επικρατούν είναι: «μη τους δίνετε σημασία γιατί τους δίνετε αξία», «αν τους τιμωρήσετε θα τους κάνετε ήρωες», «μη τα βάζετε μαζί τους γιατί έχουν …γλώσσα» και άλλα παρόμοια.
Ο Κύπρου Γεώργιος, ρωμαλέω φρονήματι, προχώρησε με τόλμη και ρεαλισμό στην κάθαρση του αγρού από τα ζιζάνια. Δεν υπέκυψε σε τακτικισμούς, «ναι μεν, αλλά…», «ας το να πέσει χάμω» κ.ο.κ., αλλά κατόρθωσε να απομονώσει τα ζιζάνια, τα οποία ας φωνάζουν τώρα όσο θέλουν. Να είναι έκπτωτοι, καθηρημένοι και ας διεκδικούν την τάχα και «κανονικότητα» τους. Δεν είναι δυνατόν να κραδαίνουν τις κατηγορίες τους οι «αποτειχισμένοι» για όλες σχεδόν τις αποφάσεις της Εκκλησίας και να απολαμβάνουν μιας απίθανης ασυλίας, που τους καθιστά ακόμα πιο ασύδοτους.
Ο Κύπρου Γεώργιος μας δείχνει τον δρόμο: Ομολογία Πίστεως! Και όποιος δεν την υπογράψει, εκβάλλεται ως ζιζάνιο.
Τώρα οι «γνήσιοι και αντιοικουμενιστές» χριστιανοί πληρώνονται με το ίδιο νόμισμα! Το 2009-10 είχαν κυκλοφορήσει μια δική τους «Ομολογία Πίστεως», την οποία είχαν υπογράψει – φευ! – ακόμα και αρχιερείς! Αυτή την «Ομολογία πίστεως» είχε συντάξει μια παρασυναγωγή που αυτοαποκαλούνταν «Σύναξη ορθοδόξων κληρικών και μοναχών». Σήμερα, οι περισσότεροι από αυτούς είναι «αποτειχισμένοι».
Τώρα την «Ομολογία Πίστεως» την προτάσσει ο Κύπρου Γεώργιος και δεν τους αρέσει… Έχει ο καιρός γυρίσματα…
Γεωργίου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Νέας Ιουστιανιανής και πάσης Κύπρου, πολλά τα έτη!
