Μετ’ εξαιρέτου λαμπρότητος και εν βαθεία πνευματική συγκινήσει ετελέσθη, την εσπέραν της Κυριακής, 2ας Μαρτίου 2025, ο Εσπερινός της Συγχωρήσεως εις τον Ιερόν Καθεδρικόν Ναόν της του Θεού Σοφίας, εν τω Bayswater του Λονδίνου, σημαίνων την απαρχήν της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Της ιεράς ακολουθίας προεξήρχεν ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ.κ. Νικήτας, περιστοιχιζόμενος υπό του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κλαυδιουπόλεως κ. Ιακώβου και του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου κ. Αιμιλιανού Παπαδάκη. Πληθύς ιερέων εκ της ευρυτέρας περιφερείας του Λονδίνου προσήλθεν εις την ακολουθίαν, άτε εθιμικώς εορταζομένης της ενάρξεως της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Ο Σεβασμιώτατος, απευθυνόμενος προς το πυκνόν εκκλησίασμα, εξέφρασε διαπύρους ευχάς διά βίον κατανυκτικόν και καρποφόρον κατά την περίοδον της νηστείας. Εν τω εμπνευσμένω κηρύγματί του, ο Αρχιεπίσκοπος εξήρε την υψίστην σημασίαν της συγχωρήσεως εν τω βίω του Ορθοδόξου Χριστιανού, παροτρύνων τους παρισταμένους να ενστερνισθώσι την ιεράν ταύτην περίοδον μετά ταπεινοφροσύνης, πνεύματος καταλλαγής και ανανεωμένης πνευματικής αφοσιώσεως. Ιδιαιτέρως, ετόνισε την αναγκαιότητα της γνησίας μετανοίας και της πνευματικής εγρηγόρσεως, αίτινες συνιστώσι θεμελιώδεις λίθους της πνευματικής οδοιπορίας, υπογραμμίζων συνάμα την σπουδαιότητα της προσευχής, της νηστείας και της ελεημοσύνης ως μέσων πνευματικού εξαγνισμού και ανυψώσεως.
Εις το τέρμα της θεόπνευστου ομιλίας του, επηκολούθησε η πατροπαράδοτος τελετή της αμοιβαίας συγχωρήσεως, καθ’ ην οι πιστοί, προσερχόμενοι ενώπιον του Αρχιεπισκόπου και των λοιπών κληρικών, αντήλλαξαν τον ασπασμόν της συγχωρήσεως και της χριστιανικής αγάπης. Η ατμόσφαιρα διέπνεετο από πνεύμα κατάνυξης και ψυχικής ανάτασης.
Την ιδίαν εσπέραν, ετελέσθη, επίσης, ο Εσπερινός της Συγχωρήσεως και εις την περιφέρειαν των Δυτικών Midlands, εις τον Ιερόν Ναόν της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κόβεντρι. Της ιεράς ακολουθίας προέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μελιτηνής κ. Μάξιμος, πλαισιούμενος υπό ικανού αριθμού κληρικών εκ των πόλεων Μπέρμιγχαμ, Νότιγχαμ, Κόβεντρι και ετέρων ομόρων πόλεων.
Κατά την διάρκειαν της ακολουθίας, απηυθύνθησαν λόγοι πνευματικής οικοδομής περί της σημασίας της συγχωρήσεως, εις την αγγλικήν γλώσσαν, προς ωφέλειαν του ποιμνίου. Κατά την περάτωσιν της ακολουθίας, διεξήχθη και εκεί η κατά παράδοσιν τελετή της αμοιβαίας συγχωρήσεως.
Η ενοριακή κοινότης του Κόβεντρι εξέφρασε την βαθυτάτην ευγνωμοσύνην αυτής προς τον Θεοφιλέστατον διά την μέριμναν, και παρετέθη υπό της κοινότητος λιτή, νηστήσιμος δεξίωσις.
Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας εκφράζει διαπύρους ευχάς διά βίον κατανυκτικόν και καρποφόρον κατά την ευλογημένην περίοδον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Η Εορτή του Αγίου Δαυίδ στην Ουαλία
Την 1ην Μαρτίου, η Ορθόδοξος Αγγλόφωνος Κοινότης των Τριών Ιεραρχών, εις την πόλιν Lampeter, ετίμησε μετά πάσης εκκλησιαστικής ευπρεπείας, την μνήμην του Αγίου Δαυίδ, πολιούχου της Ουαλίας. Της λαμπράς πανηγύρεως προεξήρχε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μελιτηνής κ. Μάξιμος, όστις, διά της τακτικής ποιμαντικής αυτού παρουσίας, στηρίζει το εν τη περιοχή Ορθόδοξον ποίμνιον, προσφέρων πνευματικήν καθοδήγησιν και αρωγήν. Ο Θεοφιλέστατος εκήρυξε τον θείον λόγον εις την αγγλικήν γλώσσαν, καταδεικνύων την αδιάλειπτον μέριμναν της Εκκλησίας διά τα τέκνα αυτής, όπου γης και αν ευρίσκονται, και μετέφερε τις πατρικές ευχές και ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτα. Μετά το πέρας της πανηγύρεως, ακολούθησε επίσημη δεξίωση, κατά την οποίαν ο Θεοφιλέστατος συναντήθηκε με πολλά μέλη της κοινότητος, ενισχύων τους δεσμούς αλληλεγγύης. Ως ένδειξη αγάπης και ευγνωμοσύνης, η κοινότητα προσέφερε στον Θεοφιλέστατο χειροποίητη ιερά εικόνα του Αγίου Δαυίδ.
Η Ουαλία, η γη των θρύλων και των ηρωικών παραδόσεων, εμβαπτίζεται εις το φως της εορτής του πολιούχου αυτής, Αγίου Δαυίδ, την 1ην Μαρτίου εκάστου έτους. Οι απανταχού της γης Ουαλοί τιμούν την μνήμην του σεμνού τούτου ασκητού και φωστήρος, αναβιώνοντες έθιμα πατροπαράδοτα και επιδιδόμενοι εις εορταστικάς εκδηλώσεις, αίτινες αναδεικνύουν τον πλούτον της ουαλικής πολιτισμικής κληρονομιάς.
Αι οικίαι και αι οδοί στολίζονται διά των εθνικών εμβλημάτων της χώρας, του νάρκισσου και του πράσου, τα οποία, κατά την παράδοσιν, συνδέονται αρρήκτως με τον βίον και τα θαυμαστά έργα του Αγίου. Οι Ουαλοί, φέροντες μετ’ ευλαβείας τα σύμβολα ταύτα, εκφράζουν την προσήλωσίν των εις τας πατρώας αξίας και την εθνικήν των ταυτότητα.
Εις το πλαίσιον των εορτασμών, ουκ ολίγοι επιδίδονται εις την παρασκευήν και την απόλαυσιν παραδοσιακών εδεσμάτων, άτινα αποτελούν αναπόσπαστον μέρος της ουαλικής παραδόσεως. Η μουσική, ωσαύτως, διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλον, με τα παραδοσιακά άσματα και τους χορούς να ηχούν πανταχόθεν, πληρούντες την ατμόσφαιραν με ευφροσύνην και ζωντάνιαν.
