Απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα που αφορούν διάφορες πτυχές της υπόθεσης της Μονής Εσφιγμένου δίνει ο πανοσιολογιότατος αρχιμ. Βαρθολομαίος, καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους.
1. Στις 8 Ιουλίου συζητούνται στον Άρειο Πάγο οι τρεις αιτήσεις αναστολής που κατέθεσαν οι «ζηλωτές» της Μονής Εσφιγμένου κατά ισάριθμων αποφάσεων του Εφετείου Θεσσαλονίκης, το οποίο αποφάσισε να σας αποδοθεί η κινητή και η ακίνητη περιουσία τής υπό κατάληψης Μονής. Πόσα χρόνια κρατάει αυτή η αντιπαράθεση και πώς φτάσαμε έως εδώ;
Αντιπαράθεση των κατεχόντων την Μονή Εσφιγμένου με την Ιερά Κοινότητα, δηλαδή το σύνολο του Αγίου Όρους, υπήρχε έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000 για λόγους παραβίασης του Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους, καθώς συνέστησαν απαγορευμένη ομάδα και διεξήγαγαν προσηλυτισμό και προπαγάνδα κατά τής Ορθόδοξης Εκκλησίας εντός Αγίου Όρους, προωθώντας παράλληλα μη ορθόδοξες θέσεις. Αφού οι προσπάθειες για συνεννόηση δεν απέδωσαν, λόγω αδιαλλαξίας των καταληψιών, η Ιερά Κοινότητα αποφάσισε την απέλασή τους, ως ώφειλε βάσει του Καταστατικού Χάρτη. Από εκεί και πέρα εκκρεμεί απλώς η εφαρμογή των αποφάσεων από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας. Η Μονή Εσφιγμένου ήταν κενή από νομικής άποψης και υπήρξε ανάγκη ορισμού αδελφότητας, που θα την αναλάμβανε.
Αναλυτικότερα, από τα έτη 1972-1974 εισήλθε στο Άγιο Όρος μια ομάδα ανθρώπων, που δεν ανήκε στον Ορθόδοξη Εκκλησία. Σε αυτή ανήκε και ο σημερινός αρχηγός της κατάληψης. Αυτή η ομάδα, εκμεταλλευόμενη την τότε κατάσταση λειψανδρίας νέων μοναχών και ελλιπούς πληροφόρησης, κατέλαβε διά της βίας την τότε διοίκηση της Μονής Εσφιγμένου και τα κτήρια της, εκδιώκοντας Εσφιγμενίτες μοναχούς και βιαιοπραγώντας εναντίον όσων διαφωνούσαν με τις ενέργειές τους.
Το ανώτατο διοικητικό όργανο της αθωνικής πολιτείας, η Ιερά Κοινότητα, το 1974, όπως και το 2002, έλαβε αποφάσεις για απέλαση των πρωταιτίων, οι οποίες, όμως, δεν εκτελέστηκαν, κατόπιν σοβαρών παραλείψεων των τότε υπαλλήλων των οργάνων της πολιτείας.
Για 30 χρόνια όλες οι προσπάθειες διαλόγου δεν απέδωσαν καρπούς, λόγω της αδιαλλαξίας των καταληψιών και των διαφόρων τεχνασμάτων που χρησιμοποιούσαν για να καθυστερήσουν την επίλυση του θέματος.
Το 2002, μετά την απόφαση για οριστική απέλασή τους, όχι μόνο δεν αποχώρησαν από τους χώρους της Μονής, αλλά και παρανόμως εκποίησαν το σύνολο σχεδόν της ακίνητης περιουσίας της Μονής σε ιδιώτες και σωματεία συνεργατών τους. Έως και σήμερα κάνουν παράνομη χρήση του ονόματος της Μονής Εσφιγμένου και προβαίνουν κάθε τόσο σε πράξεις απάτης και βίας, ακόμη και εντός Αγίου Όρους.
Το 2005 η αδελφότητά μας ορίστηκε από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, ως η αδελφότητα της Μονής Εσφιγμένου με όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της. Συν τοις άλλοις, η Mονή Εσφιγμένου αποτελεί νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, συνεπώς η διοίκησή της έχει αυξημένες ευθύνες έναντι του κράτους για τη διασφάλιση της περιουσίας του νομικού προσώπου και την προστασία της από την οποιαδήποτε κατάχρηση. Υποχρεούμαστε να ασκούμε χρηστή διαχείριση για τα ακίνητα, τα κειμήλια, το όνομα κτλ της Μονής.
Μετά τις αγιορείτικες αποφάσεις, ανέλαβαν, ως όφειλαν, οι αρχές της πολιτείας και η δικαιοσύνη. Έτσι, υπάρχει πλειάδα καταδικαστικών αποφάσεων εναντίον των καταληψιών. Με συνεχείς αιτήσεις αναστολών και εφέσεις καθυστέρησαν την τελεσιδικία των αποφάσεων όσο μπορούσαν. Εκκρεμεί ακόμα η εκτέλεση πολλών αποφάσεων. Οι καταληψίες απαγορεύουν την είσοδο στο κατειλημμένο κτήριο σε υπηρεσίες του κράτους, όπως αστυνομία, λιμενικό, πυροσβεστική, ΚΕΔΑΚ, αρχαιολογική υπηρεσία κτλ.
Για να καθυστερεί η εκκαθάριση της κατάληψης για τόσες δεκαετίες, εύλογο θα ήταν να υποθέσει κανείς πως η ύπαρξη ενός χώρου όπου δεν εφαρμόζονται οι νόμοι, με την κάλυψη μάλιστα ενός εθνικοθρησκευτικού μανδύα που «δικαιολογεί» τα πάντα, εξυπηρετεί παρασκηνιακά πολύ περισσότερους από μια μικρή ομάδα καταληψιών, για λόγους όπως π.χ. ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, λαθρεμπόριο παντός είδους, απόκρυψη ποινικών εγκληματιών κτλ.
Ο όρος «ζηλωτές», που χρησιμοποιούν οι καταληψίες καταχρηστικά για τον εαυτό τους, είναι παραπλανητικός, ώστε να παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως δήθεν τους μόνους τηρητές της πίστης, ενώ όλους τους κανονικούς μοναχούς του Αγίου Όρους ως «χαλαρούς», ακόμη και «προδότες». Όμως, η στάση τους και τα πιστεύω τους ουδεμία σχέση έχουν με την πίστη και την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά σχετίζονται με τα πιστεύω άλλου είδους θρησκευτικών κοινοτήτων. Παραπλανητικό, επίσης, είναι και το επιχείρημά τους περί δήθεν διαφωνίας με τον εκάστοτε Οικουμενικό Πατριάρχη, στην προσπάθειά τους να παρουσιαστούν ως ανήκοντες μεν στην οικογένεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας, διαφωνούντες δε με ένα δήθεν «καταδυναστικό» πρόσωπο, που δήθεν «τους κατατρέχει για πνευματικούς λόγους». Είναι τακτική τους να χρησιμοποιούν αυτά και άλλα παραπλανητικά επιχειρήματα και όρους, ώστε να δικαιολογήσουν την ύπαρξή της κατάληψης και να προσελκύουν οπαδούς.
Δυστυχώς, το θέμα παρουσιάστηκε πολλές φορές λανθασμένως από τα ΜΜΕ στο παρελθόν, ως δήθεν ενδοαγιορείτικη-ενδοορθόδοξη διένεξη, ως δήθεν «εμφύλιος πόλεμος» και «κόντρα» μεταξύ ορθοδόξων μοναχών, ενώ αυτό απέχει από την πραγματικότητα. Δεν υπάρχει καμιά διένεξη μεταξύ δύο αδελφοτήτων. Αντιθέτως, η ομάδα των καταληψιών, με την υποστήριξη παραγόντων εκτός Αγίου Όρους, στέκεται έναντι όλων των Αγιορειτών και γενικότερα της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Οι καταληψίες πολλές φορές έχουν δηλώσει πως δεν ανήκουν στην ίδια Εκκλησία με τους υπόλοιπους Αγιορείτες και την πλειοψηφία των Ελλήνων, αλλά σε άλλη, και για αυτό προχωρούν σε αναβαπτισμούς και υβρίζουν αγίους της Εκκλησίας μας, όπως τους αγίους Παΐσιο και Πορφύριο. Εφόσον, όμως, δεν ανήκουν στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, τα επιχειρήματα τους περί εσωτερικής ενδοεκκλησιαστικής διαφωνίας για θέματα πίστεως είναι ανεδαφικά και έωλα. Το Άγιο Όρος επί μακρόν έκανε υπομονή μήπως αυτοί οι άνθρωποι μετανοήσουν και μεταστραφούν. Αυτοί όμως γίνονταν όλο και πιο αδιάλλακτοι, προκαλώντας προβλήματα στο Άγιο Όρος.
Εμείς, ως ορθόδοξοι χριστιανοί, αναγνωρίζουμε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στην ελευθερία του να ασκεί τα όποια πιστεύω του, είτε είναι προτεστάντης είτε αλλόδοξος είτε ανήκει σε κάποια εκκλησία ΓΟΧ κτλ. Δικαίωμα, όμως, να εξασκήσουν τη λατρεία τους και να μονάσουν εντός Άγιου Όρους έχουν μόνο όσοι ανήκουν στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Οι μη ανήκοντες στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία μπορούν να μονάσουν οπουδήποτε στην υπόλοιπη Ελλάδα, σε μοναστήρι ομοίων τους, ή να κτίσουν ένα μοναστήρι μόνο για την ιδιαίτερη ομάδα τους. Η πίστη τους δεν θα αλλοιωθεί με την μετακόμισή τους από το Άγιο Όρος, όπως θέλουν να παρουσιάζουν. Όμως, συμφέρει στους καταληψίες να παραμένουν στο Άγιο Όρος για να εκμεταλλεύονται το όνομα και την περιουσία μιας μονής που ανήκει σε αυτό.
2. Πολλοί εκτιμούν ότι το ζήτημα της Μονής Εσφιγμένου δεν θα λυθεί μέσω δικαστικών ή πολιτικών αποφάσεων. Δεν θα ήταν ορθότερο να το λύσετε μεταξύ σας; Να κάνετε μια προσπάθεια προσέγγισης των εγκαταβιούντων στο κεντρικό κτηριακό συγκρότημα της Μονής;
Για σχεδόν μισό αιώνα το Άγιο Όρος και η Εκκλησία έκαναν άπειρες προσπάθειες προσέγγισης με αυτούς, τους λιγοστούς ανθρώπους, που ήρθαν σε αντιπαράθεση με την πλειοψηφία των μοναχών του Αγίου Όρους.
Η απάντησή τους ήταν εμπαιγμός, ύβρεις, πυροβολισμοί, ξυλοδαρμοί, βομβιστικές ενέργειες, εσκεμμένη δυσφήμιση του Αγίου Όρους, συνεχή ψεύδη, ακόμα και αναβαπτισμοί ορθοδόξων χριστιανών. Υπήρξε πεισματική άρνηση των ανθρώπων αυτών να συμμορφωθούν με τους αγιορείτικους και εκκλησιαστικούς κανόνες.
Το χιλιόχρονο καθεστώς του Αγίου Όρους για πρώτη φορά τέθηκε υπό αμφισβήτηση, λόγω της διατάραξης του καθεστώτος συμμετοχής 20 μονών στη διοίκησή του. Το Άγιο Όρος έπρεπε να προστατεύσει τον τρόπο ύπαρξης, που του χάρισε τη μακροβιότητα και ιδιαιτερότητά του. Έτσι, μετά από δεκαετίες ατελέσφορων συζητήσεων και εφόσον εξαντλήθηκαν όλα τα περιθώρια συνεννόησης, τα διοικητικά όργανα του Αγίου Όρους πήραν τις κατάλληλες αποφάσεις για την προστασία του.
Εφόσον το ίδιο το Άγιο Όρος, ως αυτοδιοίκητο τμήμα της ελλαδικής επικράτειας, λαμβάνει αποφάσεις υπέρ της προστασίας του από την βία και την παρανομία, τα όργανα της πολιτείας οφείλουν να τις εκτελούν. Αν τα αρμόδια όργανα παραλείπουν να εκτελούν τα καθήκοντά τους, ζημιώνοντάς πολλαπλώς το Άγιο Όρος, η προσφυγή στην Δικαιοσύνη είναι επιβεβλημένη από τις υποχρεώσεις της διοίκησης ενός νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, όπως είναι ένα αγιορείτικο μοναστήρι.
3. Στις αρχές του 2013 καταθέσατε αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας αποζημίωση για ηθική βλάβη και διαφυγόντα κέρδη, τα οποία προέκυψαν από την πολυετή κατάληψη του μοναστηριού. Τι κέρδη εμφανίζουν τα μοναστήρια και γιατί εμφανίζετε ένα μεγάλο ποσό για αποζημίωση;
Κάθε μοναστήρι έχει διαφορετικούς πόρους και έσοδα, που το ίδιο γνωρίζει.
Οι πόροι μιας μονής με ουσιαστικά λεηλατημένη περιουσία, όπως η δική μας, είναι πρακτικώς ελάχιστοι και οριακώς επαρκούν για τις αυξημένες ανάγκες και υποχρεώσεις της.
Όσον αφορά τα έξοδα, καταρχάς μία μονή είναι μια μικρή κοινωνία ανθρώπων, η οποία έχει καθημερινές ανάγκες διαβίωσης και στέγασης. Σε αυτούς προστίθενται οι φιλοξενούμενοι προσκυνητές. Το σημαντικότερο, όμως, έξοδο μιας αγιορείτικης μονής είναι η συντήρηση αιωνόβιων κτηρίων και η διάσωση κειμηλίων από την φθορά του χρόνου κλπ.
Η Μονή μας, λόγω της κατάληψης του κεντρικού κτηριακού συγκροτήματος, στερήθηκε από τους απαραίτητους χώρους για την στέγαση και λειτουργία της, οπότε και αναγκάστηκε να κτίσει νέα κτήρια. Την ευθύνη για τη στέρηση αυτή και την πραγματοποίηση εξόδων, που δεν θα ήταν απαραίτητα σε κανονικές συνθήκες, φέρει το κράτος, που δεν εφάρμοσε τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων.
Το ποσό της ζητούμενης αποζημίωσης, που τα δικαστήρια επεδίκασαν στην Μονή, αποτελεί μόνο μέρος της πραγματικής βλάβης που υπέστη η ανεκτίμητη πολιτιστική-εθνική κληρονομιά της Μονής, που της στερείται συντήρηση και επιστημονική μελέτη. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ο συμβολισμός της εκδίκασης της αποζημίωσης, καθώς αποδεικνύει το μέγεθος της παράνομης παράλειψης εκτέλεσης καθήκοντος από τα αρμόδια όργανα του κράτους.
4. Αν υποθέσουμε ότι λύνεται το ζήτημα, τι σκέφτεστε για τους εγκαταβιούντες εντός του κεντρικού κτηριακού συγκροτήματος; Προκρίνετε την απέλασή τους -όπως ορίζουν οι δικαστικές αποφάσεις- ή θα επιδιώκατε να μείνουν και να συνυπάρξετε μαζί τους; Τι πιστεύετε γι ́αυτούς; Γιατί συνηθίζετε να λέτε πως δεν είναι αγιορείτες μοναχοί, δεδομένου ότι μένουν χρόνια στην Αθωνική Πολιτεία; Κι αν δεν είναι αγιορείτες μοναχοί, όπως λέτε, γιατί έχετε δηλώσει παλαιότερα πως θα δεχθείτε στην αδελφότητά σας όσους το θελήσουν;
Καταρχάς, για το Άγιο Όρος πλέον δεν υπάρχει ζήτημα, εφόσον το ζήτημα έχει επιλυθεί ήδη από το 2005 με τον ορισμό εσφιγμενίτικης αδελφότητας και την απόφαση απέλασης των καταληψιών. Παραμένει, όμως, ως πρόβλημα και υπόθεση που πρέπει να τακτοποιηθεί.
Οι καταληψίες πολλές φορές έχουν δηλώσει πως ανήκουν σε άλλη εκκλησία, με την έννοια της θρησκευτικής κοινότητας, και δεν αναγνωρίζουν την δική μας. Συνεπείς στα πιστεύω τους προτείνουν το δικό τους βάπτισμα σε ορθόδοξους χριστιανούς επισκέπτες τους και δεν αποδέχονται τους νεοφανείς αγίους της Εκκλησίας μας.
Αυτή, την δική τους οικειοθελή απόσχιση από την ορθόδοξη Εκκλησία αποτύπωσαν εν τέλει οι αποφάσεις και διοικητικές πράξεις του ανώτατου οργάνου της αθωνικής πολιτείας, της Ιεράς Κοινότητας, και της συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Το Άγιο Όρος αποτελεί πνευματικώς έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και μοναστική πολιτεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στην οποία ανήκει και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Σχισματικοί, αλλόδοξοι ή αλλόθρησκοι δεν επιτρέπεται να εγκαταβιούν στο χώρο του.
Σε περίπτωση που οι καταληψίες μεταστραφούν στην Ορθόδοξη Εκκλησία και θελήσουν να ενταχθούν στην αδελφότητα της Μονής μας, φυσικά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ήδη ορισμένοι από αυτούς το έχουν κάνει! Για την μετάνοια της ηγετικής ομάδας δεν τρέφουμε ιδιαίτερες ελπίδες, αλλά μεταξύ των υπολοίπων υπάρχουν και καλοπροαίρετοι άνθρωποι, οι οποίοι είτε παρασύρθηκαν είτε παγιδεύτηκαν από τις περιστάσεις.
Δυστυχώς, το πρόβλημα υφίσταται για πολλά έτη, λόγω του ότι οι καταληψίες εξαρχής εκμεταλλεύτηκαν την μακροθυμία των αγιορείτικων αρχών και εκ των υστέρων την ανοχή και τις παραλείψεις ενεργειών οργάνων της πολιτείας. Το πολυετές, όμως, της παράνομης εγκαταβίωσής τους εντός κατειλημμένων χώρων της Μονής δεν κάνει την πράξη τους λιγότερη παράνομη ή νόμιμη.
5. Ένα ζήτημα που συχνά πυκνά ανασύρεται είναι το πόσοι είναι οι «ζηλωτές» και πόσοι είναι τα μέλη της νόμιμης αδελφότητας;
Αυτό είναι ένα από τα πλαστά επιχειρήματα των καταληψιών του κεντρικού κτηριακού συγκροτήματος της Μονής, στην απόπειρα τους να δικαιολογήσουν τα δήθεν «δικαιώματά τους» επί των χώρων της Μονής. Ο αριθμός των παρανόμων δεν δικαιολογεί, ούτε νομιμοποιεί την παρανομία.
Ενημερωτικά, εντός του κατειλημμένου κεντρικού κτηρίου της Μονής εγκαταβιούν παρανόμως ως καταληψίες ρασοφόροι περίπου 35 άτομα και κάποια επιπλέον άτομα ως έμμισθοι φύλακες των χώρων κατάληψης και σωματοφύλακες. Αρκετά μέλη της κατάληψης έχουν αποχωρήσει, λόγω εσωτερικών συγκρούσεων, ξυλοδαρμών και αυταρχικής ηγεσίας. Ορισμένα πρώην μέλη της μάλιστα ζήτησαν και έγιναν δεκτοί διά χρίσματος στην Ορθόδοξη Εκκλησία και την αδελφότητά μας. Οι καταληψίες πάντα παρουσιάζουν υπερπολλαπλάσιο αριθμό μελών της ομάδας τους από τον πραγματικό και ανακυκλώνουν φωτογραφίες ηλικιωμένων ατόμων, τα οποία έχουν αποβιώσει εδώ και δεκαετίες.
Η αδελφότητα της Μονής μας αριθμεί σήμερα περί τα 25 άτομα, αριθμός ο οποίος αυξάνεται. Δυσκολίες στην ανάπτυξη της αδελφότητας προκαλεί βεβαίως η στέρηση του απαραίτητου χώρου.
6. Κατά καιρούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας διάφορα περιστατικά, διόλου ευχάριστα, όπως οι αιματηρές συμπλοκές στο κονάκι της Εσφιγμένου το 2006 ή πιο πρόσφατα, τον Ιούλιο του 2013 το επεισόδιο με τις βόμβες μολότωφ, που μάλιστα οδήγησε σε πολυετείς καταδίκες για τον «ηγούμενο των ζηλωτών» και έναν «μοναχό». Πώς τα σχολιάζετε όλα αυτά; Τιμούν το Άγιον Όρος και την μοναστική πολιτεία;
Τα πρόσωπα των ποινικών καταδίκων, που κατονομάσατε, δεν είναι ηγούμενος ή μοναχός της μονής Εσφιγμένου, αλλά ηγετικά στελέχη των καταληψιών του κεντρικού κτηριακού της συγκροτήματος.
Πέρα από όσα αναφέρατε υπάρχουν και άλλα περιστατικά βίας από την πλευρά των καταληψιών, αλλά και συνεχής «πνευματική κάλυψη» και ηθική αυτουργία για περιστατικά βίας εντός και εκτός Αγίου Όρους!
Ο φονταμενταλισμός πάντοτε συνδέεται με την βία. Ελλείψει αληθινού πνευματικού υποβάθρου, ο πνευματικός αγώνας αντικαθίσταται με αγώνα σωματικής βίας και εξόντωση του «άλλου». Βέβαια, στην περίπτωση των καταληψιών κτηριακών χώρων της Μονής έχει διαπιστωθεί πως γίνονται και στημένα επεισόδια. Κάποιες φορές στήνονται κατά τρόπο, ώστε να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους ως θύματα. Άλλοτε προχωρούν σε πράξεις βίας ή «ευλογούν» τρίτους να προχωρήσουν σε αυτές, με σκοπό να «πουλήσουν» πλαστή επαναστατικότητα, καπηλευόμενοι την αγάπη του κόσμου για την πατρίδα και την θρησκεία του.
Φυσικά και τέτοιου είδους γεγονότα δεν αρμόζουν σε τόπο μοναχισμού και ησυχασμού. Για αυτό το λόγο οι αρχές του ελληνικού κράτους πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να διαφυλάξουν το Άγιο Όρος, όπως ορίζεται στο Ελληνικό Σύνταγμα και τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους.
Το κράτος οφείλει να διαφυλάττει τους Αγιορείτες από τις επιθέσεις εξωγενών στοιχείων, καθώς και τα σύνορα του Αγίου Όρους, για να σταματήσει η ανεξέλεγκτη είσοδος παρανόμων.
Το κράτος οφείλει να διαφυλάττει τους Αγιορείτες από τις επιθέσεις εξωγενών στοιχείων, καθώς και τα σύνορα του Αγίου Όρους, για να σταματήσει η ανεξέλεγκτη είσοδος παρανόμων.
Οι καταληψίες απειλούν πως θα ανατινάξουν την Μονή για να «περάσει το δικό τους», κατά τρόπο όπως έχουμε δει πολλές φορές να αυτοκτονούν και να αυτοπυρπολούνται θρησκευτικές σέκτες στο εξωτερικό. Έχουν αποδείξει πως δεν διστάζουν να σκοτώσουν ανθρώπους. Η ηγετική ομάδα θα μπορούσε να διατάξει ριψοκίνδυνες αυτοκτονικές συμπεριφορές για λόγους «υπακοής στον γέροντα» και δήθεν «θυσίας για τη πίστη», όπως ήδη διαπιστωμένα έχει γίνει στο παρελθόν! Αυτοί μπορεί να είναι παράφρονες, η πολιτεία, όμως, οφείλει να προστατέψει το Άγιο Όρος, την πολιτιστική κληρονομιά του και τις ζωές αθώων ανθρώπων – υποτακτικών τους που αυτοί παρασύρουν.
7. Πώς είναι η καθημερινότητά σας ως αδελφότητα λόγω της ιδιαίτερης αυτής κατάστασης; Χωρίς τον χώρο σας, το καθολικό σας και τα κειμήλια της Μονής; Νιώθετε λίγο αποκομμένοι από της κανονικότητα της μοναστικής πολιτείας;
Η διαφορά της Μονής μας από τις υπόλοιπες 19, που συναρπατίζουν το Άγιο Όρος, είναι πως το κεντρικό της κτηριακό συγκρότημα βρίσκεται υπό κατάληψη και πως το όνομά της και τα δικαιώματά της υφίστανται συνεχή καταπάτηση από εξωαγιορείτικα στοιχεία.
Η Ιερά μας Μονή είναι πλήρως ενταγμένη στην κανονικότητα της μοναστικής πολιτείας. Η καθημερινότητα των μοναχών της Μονής είναι ίδια με όλες τις άλλες μονές, τελώντας τα μοναχικά καθήκοντα με το καθιερωμένο αγιορείτικο πρόγραμμα. Η αδελφότητα της Μονής μας μετέχει κανονικά στο κεντρικό διοικητικό όργανο του Αγίου Όρους, δηλαδή την Ιερά Κοινότητα, και ανά 4 έτη τελεί ετήσια θητεία στην Ιερά Επιστασία.
Εξαιτίας της κατάχρησης του ονόματος της Μονής εκτίθεται το Άγιο Όρος και η σύνολη Ορθόδοξη Εκκλησία από ενέργειες ατόμων που ουδεμία σχέση έχουν μαζί της. Επίσης, πολλές οικονομικές και λοιπές απάτες γίνονται στο όνομα της Μονής, αφού οι καταληψίες νιώθουν πως βρίσκονται σε συνεχή ασυλία για οποιαδήποτε πράξη τους.
Η τύχη πολλών κειμηλίων αγνοείται, καθώς οι καταληψίες απαγορεύουν την είσοδο στις αρμόδιες αρχές, όπως την αρχαιολογική υπηρεσία. Η συντήρηση αρχιτεκτονικών στοιχείων, τοιχογραφιών, ιστορικών κειμηλίων, περγαμηνών και παλαιτύπων βιβλίων ανεκτίμητης αξίας είτε είναι ανύπαρκτη είτε γίνεται από αναρμόδια και ανειδίκευτα άτομα, με άμεσο κίνδυνο να καταστραφούν. Για παράδειγμα, παρενέβησαν παρανόμως και με λάθος τρόπο στην ιστορική εικόνα της Παναγίας της Αρσανιώτισσας, με αποτέλεσμα να αλλοιωθεί το πρόσωπό της, αλλά και διέλυσαν την αρχαία μαρμάρινη φιάλη της Μονής! Τα κειμήλια της Μονής είναι θησαυρός του γένους μας, ο οποίος βρίσκεται σε κίνδυνο σε ένα χώρο όπου δεν λειτουργεί ο νόμος, στα χέρια ατόμων που έως τώρα δεν αγγίζει ο νόμος.
Πολλές φορές οι καταληψίες λένε πως θα μπορούσαν να πάρουν κονδύλια για τη συντήρηση κτηρίων και κειμηλίων, αλλά πως δήθεν δεν τα δέχονται για πνευματικούς λόγους. Αυτό αποτελεί μια ακόμα παραπλανητική επίδειξη ψευδοηρωισμού, αφού και να θέλουν, δεν μπορούν να αιτηθούν κονδύλια, καθώς δεν είναι Αγιορείτες, δεν εκπροσωπούν την Μονή Εσφιγμένου και δεν έχουν καμία νομική υπόσταση.
Ανησυχία υπάρχει, επίσης, για την ανεξέλεγκτη λεηλάτηση του φυσικού περιβάλλοντος, των δασών και των ακτών των εκτάσεων της Μονής.
Σε πνευματικό επίπεδο, θλίψη μας προκαλεί ότι η αγία τράπεζα του καθολικού της μονής μας, αυτή επί της οποίας λειτουργούσε και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, δεν λειτουργείται αυτή τη στιγμή από ορθόδοξους ιερείς, αλλά βεβηλώνεται από σχισματικούς.
8. Το τελευταίο διάστημα αποκαλύφθηκε ότι ο ψευτογιατρός, Νικόλαος Κοντοστάθης, επισκεπτόταν το Άγιο Όρος και μάλιστα είχε σχέσεις με τους καταληψίες του κεντρικού κτηρίου της Μονής. Πρόσφατα βγάλατε μια σκληρή ανακοίνωση. Τι πληροφορίες έχετε για την «δράση» του στο Άγιον Όρος και γιατί εκδώσατε αυτή την ανακοίνωση;
Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σκληρή. Άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους πιστεύοντας σε μια απάτη και άλλοι είχαν σοβαρές επιπλοκές στην υγεία τους.
Οι έως σήμερα πληροφορίες μας αναφέρονται ήδη στην πρόσφατη ανακοίνωσή μας. Οι αρμόδιες αρχές συνεχίζουν τις έρευνές τους στην υπόθεση. Μόλις αυτές ολοκληρωθούν, θα έχουμε εικόνα για όλο το εύρος της κατάχρησης του ονόματος και των κατειλημμένων χώρων της Μονής σε σχέση με αυτή την υπόθεση.
Από τη στιγμή που το όνομα και οι χώροι της Μονής μας ενεπλάκησαν παρανόμως και άθελά μας σε αυτή την υπόθεση ήταν υποχρέωση μας να ενημερώσουμε τον κόσμο, ο οποίος μας τηλεφωνούσε καθημερινά για να μας ρωτήσει για το θέμα. Πολλώ δε μάλλον όταν παρουσιάστηκαν σε δελτίο ειδήσεων τηλεοπτικού σταθμού δηλώσεις αγνώστου ατόμου, ως δήθεν εκπροσώπου της Μονής, με αλλοιωμένη φωνή, ανώνυμα και χωρίς φωτογραφία, όπως συνήθως κάνουν οι ένοχοι.
Η ιστορία της απάτης του ψευδογιατρού ομοιάζει με την ιστορία της απάτης των ψευδοποιμένων, δήθεν σοφών γερόντων. Στη μια περίπτωση καταστρέφεται η υγεία των ανθρώπων και στην άλλη η ψυχή τους. Και στις δυο περιπτώσεις γίνεται εκμετάλλευση του πόνου και του φόβου του ανθρώπου για το μέλλον. Όμως, και ο κόσμος οφείλει στον εαυτό του να προσέχει και να μην παρασύρεται από τις απόψεις αυτών που παρουσιάζουν πως είναι οι μόνοι σωτήρες και πως όλοι οι άλλοι δεν ξέρουν ή θέλουν το κακό του. Τότε δεν θα έχουν πεδίο δράσης οι απατεώνες. Διαφορετικά, έως ότου αποκαλυφθούν και φθάσουν στην δικαιοσύνη οι απατεώνες, μπορεί να είναι πολύ αργά και η ζημιά να έχει γίνει.
