Ὁμιλία τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Δημητρίου Σαρμασικίου (18 Δεκεμβρίου 2024)
Θεοφιλέστατε Ἐπίσκοπε Ἁλικαρνασσοῦ κύριε Ἀδριανέ, Ἐπόπτα τῆς Περιφερείας Φαναρίου – Κερατίου Κόλπου,
Εὐλαβέστατοι κληρικοί,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Κάθε φορά πού ἐπιτελοῦμε τήν μνήμη ἑνός Ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐνθυμούμεθα τό μεγαλεῖον τῆς δόξης τῶν τέκνων τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, αὐτῆς τῆς δόξης καί τῆς μακαριότητος, ἡ ὁποία συνίσταται εἰς τό ὅτι οἱ Ἅγιοι καί οἱ Δίκαιοι μένουν πάντοτε «σύν Κυρίῳ» καί ἀντικρύζουν τό δεδοξασμένον πρόσωπον τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος, μᾶς λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, θά ἔλθῃ «ἐνδοξασθῆναι ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ καί θαυμασθῆναι ἐν πᾶσι τοῖς πιστεύσασιν» (Β´ Θεσ. α´, 10), θά ἔλθῃ δηλαδή νά δοξασθῇ μεταξύ τῶν Ἁγίων καί νά θαυμασθῇ μεταξύ ὅλων ἡμῶν τῶν πιστῶν.
Ἡ ἑορτή ἰδιαιτέρως τῶν Μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως τοῦ προστάτου τῆς Κοινότητός σας Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου ἤ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Σεβαστιανοῦ, ἐπ᾽ ὀνόματι τοῦ ὁποίου τιμᾶται τό ἐνταῦθα ἀνακαινισθέν θαυματουργόν Ἁγίασμα, μᾶς ὑπομιμνήσκει ὅτι οἱ Μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ εἶναι μακάριοι καί χαίρονται ὅταν μισοῦνται καί διώκωνται, διότι ὑφίστανται ὅλα αὐτά ἐξ αἰτίας τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖον κηρύττουν μέ τόν λόγο καί μέ τήν ζωή τους, τέλος δέ καί μέ τό μαρτύριόν τους. Ἐνώπιον τοῦ μεγάλου καί ἱερωτάτου αὐτοῦ χρέους, δέν τούς τρομάζει καμμία ἀπειλή. Εἶναι ὅλοι αὐτοί, τῶν ὁποίων τά αἵματα στολίζεται ἡ Ἐκκλησία ὡς πορφύραν καί βύσσον. Εἶναι οἱ «ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου», κατά τήν Ἀποκάλυψιν, οἱ ὁποῖοι ἐθυσιάσθησαν «διά τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί διά τήν μαρτυρίαν τοῦ Ἀρνίου».
Πράγματι, τό νά εἶναι κανείς Χριστιανός δέν εἶναι εὔκολο. Εἶναι ὅμως ἔνδοξο, ὑψηλό, ἅγιο, εἶναι μοναδικό προνόμιο. Τό δέ καθῆκον ὅλων μας εἶναι ὄχι μόνον νά λεγώμεθα, ἀλλά συγχρόνως καί νά εἴμεθα Χριστιανοί. Νά ζοῦμε μέσα εἰς τόν κόσμον ὡς «μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ», μαρτυροῦντες καί κηρύττοντες, κυρίως μέ τήν ζωή καί τά ἔργα μας Ἐκεῖνον καί τήν σωτηριώδη διδασκαλία Του καί βιώνοντες ἰδιαιτέρως τήν διπλή ἐντολή τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεόν καί πρός τόν πλησίον.
Σήμερα ἰδίως ἐπανέρχονται στόν νοῦν μας οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου, «μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καί διώξωσι καί εἴπωσι πᾶν πονηρόν ρῆμα καθ᾽ ὑμῶν ψευδόμενοι ἔνεκεν ἐμοῦ». Ἀναλογιζόμενοι αὐτούς ἀκριβῶς τούς λόγους τοῦ Κυρίου ἤλθαμε καί ἐφέτος ἐδῶ στό Σαρμασίκι, ὡς πράττουμε συνήθως κατ᾽ ἔτος τήν ἡμέραν αὐτήν, ἀπό τῆς ἀναρρήσεώς μας εἰς τόν Πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Θρόνον, προκειμένου νά ἀναπέμψουμε αἶνον καί δοξολογίαν πρός τόν δωρεοδότην Θεόν, ὁ Ὁποῖος μᾶς ἀξίωσε νά φθάσουμε αἰσίως στό 51ο ἔτος Ἀρχιερωσύνης μας. Ἐνώνοντας τό παρόν πρός τό παρελθόν καί ἀτενίζοντας τό μέλλον, δίδομεν τήν ὑπόσχεσιν ὅτι γιά ὅσο διάστημα ἀκόμα θελήσει ὁ Κύριος νά συνεχίσουμε τήν ταπεινή διακονία μας, ἐμεῖς δέν θά ἀμελήσουμε οὔτε στιγμή τό ἱερόν χρέος μας ἔναντι τοῦ μέλλοντος τοῦ πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, οὔτε θά προδώσουμε τήν μακραίωνα ἱστορία μας, οὔτε θά ἀπεμπολήσουμε τήν τιμίαν παρακαταθήκην καί τήν καθηγιασμένην κληρονομίαν τῶν πατέρων μας. Ποτέ δέν θά ὑποστείλουμε τήν σημαία! Ἀκόμη καί ἄν χρειασθῇ νά γευθοῦμε πικρότερα ποτήρια ἀγνωμοσύνης, ἀκόμη καί ἄν ὑποστοῦμε χειρότερες ταπεινώσεις, ἀκόμη καί ἄν πνεύσουν ἰσχυρότεροι, βορειότεροι καί ψυχρότεροι ἐνάντιοι ἄνεμοι. Ἐμεῖς θά παραμείνουμε «ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι», ὅπως συνιστᾷ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Α´ Κορ. ιε´, 58), πάντοτε «ἐν τῇ χώρᾳ τῇ αὐτῇ ἀγραυλοῦντες καί φυλάσσοντες φυλακάς τῆς νυκτός» (Λουκ. β´, 8), ὅπως οἱ ποιμένες εἰς τήν Βηθλεέμ, τῆς νυκτός καί τῆς ἡμέρας καί παντός καιροῦ, καί «γρηγοροῦντες καί προσευχόμενοι» (πρβλ. Ματθ. κστ´, 41), ὅπως ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἰς τόν κῆπον τῆς Γεθσημανῆ. Τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος καί τόν λόγον βεβαιοῦντος, θά παραμείνουμε ὄρθιοι καί μαχόμενοι στίς ἐπάλξεις τῆς πίστεως καί τοῦ Γένους μέχρι τέλους!
Αὐτή εἶναι ἡ προσευχή πού ἀναπέμψαμε ἰδιαιτέρως σήμερα κατά τήν τελεσθεῖσαν Θείαν Λειτουργίαν πρός τόν παντεπόπτην καί πανσθενουργόν Θεόν, ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου. Ἀκόμη παρεκαλέσαμεν τήν Παναγία Μητέρα μας νά προστατεύῃ τήν Κοινότητα αὐτή καί ὁλόκληρη τήν ἐδῶ Ὁμογένειά μας, καθώς καί ἕνα ἕκαστον ἐξ ὑμῶν, τῶν πεφιλημένων κατά πνεῦμα τέκνων μας. Εἴμεθα δέ βέβαιοι ὅτι ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός καί Ἔφορος τῆς Πόλεώς μας, ἡ ὁποία θέλει νά παραμείνουμε ἐδῶ στήν Θεοτοκούπολη τοῦ Κωνσταντίνου καί νά φυλάσσουμε τά πανάγια προσκυνήματα καί τά ἁγιάσματά της, τά ὁποῖα εἶναι πάμπολλα, θά βοηθήσῃ τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ καί Υἱοῦ της Μεγάλην Ἐκκλησίαν νά συνεχίσῃ τήν θυσιαστικήν διακονίαν τοῦ ἐδῶ πληρώματος, τῶν ἐν τῷ Ἐξωτερικῷ Ἐπαρχιῶν τοῦ Θρόνου, τῆς ὅλης Ὀρθοδοξίας, τῶν διαχριστιανικῶν διαλόγων, τῆς διαθρησκειακῆς καταλλαγῆς καί τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου.
Μέ αὐτές τίς αἰσιόδοξες σκέψεις εὑρισκόμεθα σήμερα ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, καί μοιραζόμεθα μαζί σας τήν χαρά καί τίς ἐλπίδες μας. Θέλουμε νά ἔχετε πλήρη ἐμπιστοσύνη πρῶτα, βεβαίως, εἰς τήν πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ καί ὕστερα εἰς τήν γραμμήν, τούς λόγους καί τά προγράμματα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία κατευθύνεται ἀπό τό Πανάγιον Πνεῦμα καί ὁδηγεῖται ἀπό αὐτό εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν. Νά ἐνθυμῆσθε πάντοτε ὅτι ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία δέν πολεμεῖ, σώζει· δέν καταδικάζει, συγχωρεῖ· δέν θανατώνει, ζωοποιεῖ· δέν ἀποτέμνει, θεραπεύει· δέν ἐπιτιμᾷ, συμβουλεύει· δέν ὑποτιμᾷ, τιμᾷ· δέν ὑποβιβάζει, ἀναβιβάζει· δέν θλίβει, χαροποιεῖ· δέν ταράσσει, εἰρηνεύει· δέν διώκει, περιθάλπει.
Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, ἐπαινοῦμεν, ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ, τόν Ἐπόπτην τῆς Περιφερείας Φαναρίου – Κερατίου Κόλπου Θεοφιλέστατον ἅγιον Ἁλικαρνασσοῦ διά τήν διαρκῆ μέριμνά του διά τάς πολλαπλάς ἀνάγκας τῆς Περιφερείας του καί τόν εὐχαριστοῦμεν ὁλοθέρμως διά τάς ἀνακαινιστικάς ἐργασίας πού πραγματοποίησε πέρυσι ἐντός τοῦ Ναοῦ καί τοῦ Ἁγιάσματος αὐτοῦ ἐπί τῇ 50ῇ ἐπετείῳ Ἀρχιερωσύνης μας, μαζί μέ τήν καθ᾽ ὅλα ἀξίαν Ἐκκλησιαστικήν Ἐπιτροπήν τῆς Κοινότητος. Σᾶς συγχαίρουμε ὅλους καί ἐκφράζουμε τήν Πατριαρχική μας εὐαρέσκεια διά τήν ἁρμονικήν συνεργασίαν καί συνοδοιπορίαν σας.
Κατακλείοντες, ἐπιθυμοῦμε νά καλωσορίσουμε ἐγκαρδίως τήν ἀντιπροσωπεία τῆς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Ἁγίου Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ, ὑπό τόν Ὁσιολογιώτατο Ἡγούμενο αὐτῆς Ἀρχιμανδρίτη κ. Μάξιμο, ὁ ὁποῖος μένει πιστός εἰς τήν παράδοσιν πού ἐδημιουργήθη καί ἔρχεται ἀνελλιπῶς κάθε χρόνο τέτοιες χρονιάρες ἡμέρες καί μᾶς δίνει πολλή χαρά.
Προσφιλέστατοι Πατέρες,
Ἡ Μητέρα σας Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία καί ὁ Πατριάρχης σας, σᾶς ὑποδεχόμεθα μέ χαρά καί ἀγάπη στό πατρικό πνευματικό σας σπίτι. Ἐπιθυμοῦμε νά σᾶς διαβεβαιώσουμε ὅτι εἶναι μεγάλη ἡ στοργή καί τό ἐνδιαφέρον τῆς Μητρός Ἐκκλησίας γιά τήν προκοπή καί τήν ἐν Χριστῷ αὔξησιν τῆς ἀδελφότητός σας. Σᾶς εὐχαριστοῦμε γιά τό ἐνταῦθα προσκύνημά σας. Σᾶς ζητοῦμε δέ νά λάβετε ἀπό τόν ἅγιον τοῦτον τόπον τό μήνυμα καί τό μάθημα τῆς ὑπομονῆς, τῆς συνέσεως καί τῆς αὐτοθυσίας, καί ἐπιστρέφοντες εἰς τήν ἱεράν μονήν σας νά τό μεταδώσετε καί εἰς τούς λοιπούς πεφιλημένους ἀδελφούς σας.
Εὐχαριστοῦμεν δέ καί εὐλογοῦμεν πατρικῶς καί ὅλους τούς ἄλλους προσελθόντας, ἐπικαλούμενοι πλουσίαν τήν εὐλογίαν τοῦ πανοικτίρμονος Θεοῦ ἐφ᾽ ὑμᾶς καί ἐπί τούς οἴκους σας, τῇ μεσιτείᾳ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Σεβαστιανοῦ.
Χρόνια πολλά! Εὐλογημένον τό ἐπί θύραις Ἅγιον Δωδεκαήμερον!
