ΟΜΙΛΙΑ
ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗι ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΑι
ΤΕΛΕΤΗΝ ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΩΝ
ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ
(Κυριακὴ 8 Δεκεμβρίου 2024)
Παναγιώτατε Δέσποτα,
Your Excellency Mons. Marek Solczyński,
Apostolic Nuncio to Türkiye,
Ἐντιμότατε κύριε Γενικὲ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα,
Your Excellency Arcbishop Mgr. Martin Kmetec,
Dear Brother John Wong, Delegate of the General Minister Brother Massimo Fussareli,
Ἐντιμολογιώτατοι,
Ἀγαπητοί Χριστιανοί,
Ἐν δοξολογίᾳ τοῦ Παναγίου Ὀνόματος τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, κλῆρος καὶ λαός, συγκείμενος ἐκ μελῶν τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἀποστολικῆς καὶ Ἀποκαλυπτικῆς ταύτης Ἐπαρχίας τῆς Σμύρνης καὶ τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν τῆς πατρογονικῆς ταύτης ἱερᾶς ἑστίας καὶ φάρου -φάρου τῆς Ἀνατολῆς ὡς προσφυῶς ἐπωνομάσθη- ὑποδεχόμεθα σήμερον ἐνταῦθα τὴν Ὑμετέραν Σεπτὴν Κορυφήν, τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην. Ὑποδεχόμεθα τὸν προσκυνητὸν ἡμῶν Αὐθέντην καὶ Δεσπότην, ἐρχόμενον οὐχὶ ὡς ἐπισκέπτης. Ὑποδεχόμεθα αὐτὸν ἐρχόμενον εἰς τὰ ἴδια. Καὶ ὅταν λέγωμεν ἴδια, ἐννοοῦμεν τὸ ἐκκλησιαστικὸν θέμα τῆς Ἀσίας, τὸ ὁποῖον ἡ Ἁγία Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, ἡ ἐν Χαλκηδόνι τὸ 451 συνελθοῦσα, ὑπήγαγεν εἰς τὸν περίπυστον Θρόνον τῆς Βασιλίδος τῶν Πόλεων, ὁμοῦ μετ’ ἐκείνων τοῦ Πόντου καὶ τῆς Θράκης, ὡς καὶ τῶν «βαρβαρικῶν» κληθέντων.
Ἦλθες, Παναγιώτατε Δέσποτα, εἰς τὸ θέμα τῆς Ἀσίας ὅπου αἱ περιάκουστοι καὶ ἱστορικαὶ καὶ σημαίνουσαι διὰ σύμπασαν τὴν Χριστιανωσύνην Ἀποκαλυπτικαὶ Ἐπισκοπαὶ τῆς Σμύρνης καὶ τῆς πλησιοχώρου καὶ πρωτευούσης τοῦ θέματος τούτου Ἐφέσου. Ἦλθες, Παναγιώτατε Πάτερ καὶ Αὐθέντα, εἰς τὸ ἐκκλησιαστικὸν θέμα ὅπου ἐπάτησαν οἱ ἀποστολικοὶ πόδες τῶν εὐαγγελισαμένων τὴν εἰρήνην, τῶν εὐαγγελισαμένων τὰ ἀγαθὰ (πρβλ. Ρωμ. ι΄ 15) ἐπιστηθίου, φίλου τοῦ Χριστοῦ, ἠγαπημένου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου καὶ Πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου. Ἦλθες εἰς τὸν τόπον μιᾶς τῶν κληρονομιῶν τοῦ ἐμπιστευθέντος εἰς Σὲ Θρόνου, τῆς Ἰωαννείου κληρονομίας, τὴν κληρονομίαν τὴν ὁποίαν κατέλιπεν ὁ Μαθητὴς τῆς Ἀγάπης, κληρονομία ἀκμάσασα καὶ ἀκμάζουσα, παρὰ τὰς περιπετείας τῶν καιρῶν καὶ τὰς στροβιλιζούσας περιδινήσεις τῆς πολυταράχου θαλάσσης τῆς ἱστορίας, ὅπου τὸ σκάφος τῆς Ἐκκλησίας περιδινεῖται ἀλλὰ δὲν καταποντίζεται, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι συχνάκις μέλη τοῦ πληρώματός τoυ μαρτυροῦν ἐπὶ καὶ ἐντὸς τῆς θαλάσσης, τῆς νοητῆς ἀλλὰ καὶ τῆς ὑγρᾶς… Κύριος, ὅμως, ὁ Θεὸς τῆς δόξης, ὁ περιπατῶν ἐπὶ τῶν πολυταράχων κυμάτων τῆς ἱστορίας, καταπραΰνει, ἐν τῇ ἀπείρῳ Σοφίᾳ Του καὶ ἐν καιρῷ Ὃν Μόνος Ἐκεῖνος γινώσκει, τὰς ὁρμὰς τῶν ἀνέμων καὶ τοὺς κυματισμοὺς καὶ ἀνασύρει ἐκ βυθοῦ τοὺς καταποντιζομένους (πρβλ. Ματθ. ιδ΄ 22-24)… Καὶ δημιουργεῖ τὰς συνθήκας ἀναγεννήσεως καὶ ἀναστάσεως… Ἄλλωστε, ὁ τόπος αὐτὸς γνωρίζει καὶ ἔχει πεῖραν θανάτων καὶ ἀναστάσεων, ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τῶν Ἁγίων Ἑπτὰ Παίδων ἐν Ἐφέσῳ, τῶν κοιμηθέντων ἐπὶ ἐποχῆς διωγμῶν τοῦ Ρωμαίου Αὐτοκράτορος Δεκίου καὶ ἐξεγερθέντων ἐκ τοῦ ὕπνου δύο σχεδὸν αἰῶνας μετά, ἐπὶ αὐτοκράτορος Θεοδοσίου τοῦ μικροῦ, καταδειξάντων καὶ ἀποδειξάντων τοιουτοτρόπως τὴν Ἀνάστασιν καὶ τὴν βεβαίαν ἡμῶν Πίστιν ὅτι ὅπου βούλεται Θεὸς νικᾶται φύσεως τάξις… Καὶ προσθέτω: καὶ ἀνθρώπων τάξις. Καὶ ἀπὸ ἐποχῆς Δεκίου καὶ ἑξῆς ὁ τόπος οὗτος ἔδωκεν ἀπειραρίθμους μάρτυρας γνωστούς, κυρίως, ὅμως, μυριάδας ἀγνώστων, ἀλλὰ γνωστῶν εἰς τὸν Θεὸν καὶ καταγεγραμμένων ἐν τῇ αἰωνίᾳ Του μνήμῃ, ἐν Βίβλῳ Ζωῆς… Καὶ ἡμεῖς σήμερον ζῶμεν Ἀνάστασιν, Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεώμενοι, Ἀνάστασιν πεπτωκυΐας σκηνῆς.
Σήμερον ἡ Ὀρθόδοξος Κοινότης Σμύρνης ζεῖ κατὰ Προφήτην Ἀμὼς Ἀνάστασιν κατὰ τὴν ὁποίαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ «ἀναστήσω τὴν σκηνὴν Δαυΐδ τὴν πεπτωκυΐαν καὶ ἀνοικοδομήσω τὰ πεπτωκότα αὐτῆς καὶ τὰ κατεσκαμμένα αὐτῆς ἀναστήσω καὶ ἀνοικοδομήσω αὐτὴν … ὅπως ἐκζητήσωσιν οἱ κατάλοιποι τῶν ἀνθρώπων καὶ πάντα τὰ ἔθνη, ἐφ’ οὓς ἐπικέκληται τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτούς» (πρβλ. Ἀμὼς θ΄ 11-12). Διὸ καὶ ἂς ἐπιτραπῇ εἰς τὸν ὁμιλοῦντα νὰ μοιρασθῇ μετὰ τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος, καὶ ὅλων τῶν ἐνταῦθα συμπροσευχομένων, τὰ αἰσθήματα βαθυτάτης συγκινήσεως, ἀνεκλαλήτου χαρᾶς καὶ εὐχαριστίας πρὸς τὸν ἐν Τριάδι Θεόν, δανειζόμενος στίχους τοῦ ποιήματος τοῦ Σωφρονίου, Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, τοῦ προλεγομένου τῆς καθαγιαστικῆς εὐχῆς τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ τῶν Θεοφανείων: «Σήμερον τὰ ἄνω τοῖς κάτω συνεορτάζει καὶ τὰ κάτω τοῖς ἄνω συνομιλεῖ. Σήμερον ἡ ἱερὰ καὶ μεγαλόφωνος τῶν Ὀρθοδόξων πανήγυρις ἀγάλλεται. … Σήμερον γῆ καὶ θάλασσα τὴν τοῦ κόσμου χαρὰν ἐμερίσαντο καὶ ὁ κόσμος εὐφροσύνης πεπλήρωται».
Ὁ δὲ Ἅγιος πάτρων ἡμῶν τῶν Σμυρναίων Ἰωάννης ὁ Θεολόγος καὶ Εὐαγγελιστὴς προσεπιλέγει διὰ τοὺς ἄνω εὑρισκομένους, ἐν Κυρίῳ κεκοιμημένους ἀλλὰ ζῶντας θριαμβεύοντας: «καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς, ἐκ παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν, ἑστῶτες ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου περιβεβλημένους στολὰς λευκὰς κράζουσι φωνῇ μεγάλῃ: ἡ σωτηρία τῷ Θεῷ ἡμῶν. Καὶ ἀπεκρίθη τὶς καὶ εἶπεν: τίνες εἰσὶν οὗτοι καὶ πόθεν ἦλθον; Καὶ εἴρηκεν αὐτῷ: οὗτοι εἰσὶν οἱ ἐρχόμενοι ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης καὶ ἔπλυναν τὰς στολὰς αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου (πρβλ. Ἀποκ. ζ΄ 9-11).
Δι’ αὐτὸν τὸν λόγον ἡ σημερινὴ ἔλευσις Ὑμῶν, Παναγιώτατε, εἶναι ἰδιαιτέρα, δὲν ὁμοιάζει πρὸς τὰς πολλὰς προηγουμένας. Δὲν ἤλθετε, ἁπλῶς, ὡς προσκυνητὴς τῶν ἀποστολοβαδίστων καὶ ἁγιοτόκων ἱερῶν τούτων χωμάτων, ὡς πάλιν καὶ πολλάκις εὐλαβῶς ἐπράξατε εἰς τὸ παρελθόν. Σήμερον, ἤλθετε, ἵνα ἐπισήμως παραλάβητε τὴν χρῆσιν τοῦ Ἱεροῦ τούτου Ναοῦ ἐκ τῆς σεβασμίας Ἐκκλησίας τῆς Παλαιᾶς Ρώμης, τῆς ὁποίας τίμιοι Ἀντιπρόσωποι παρίστανται σήμερον ἐνταῦθα, καὶ νὰ παραδώσητε αὐτὴν εἰς τοὺς πολυαρίθμους Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι διαβιοῦν ἐντὸς τῶν κανονικῶν ὁρίων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σμύρνης, καὶ ἀναμένουν ἐκ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας τὴν θεραπείαν τῶν πνευματικῶν των ἀναγκῶν. Ὁ περικαλλὴς οὗτος Ναός, ἀνεγερθεὶς ἐν ἔτει 1698, ἀπετέλεσεν ἐπὶ τρεῖς καὶ πλέον αἰῶνας χῶρος λατρείας τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπικλήσεως τῆς πρεσβείας τῆς Θεοτόκου ὑπὸ τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν Χριστιανῶν, ἰδιαιτέρως δὲ ἀσκήσεως τῶν Φραγκισκανῶν Μοναχῶν. Ἀπὸ ἔτους καὶ πλέον ἡ χρῆσις τοῦ Ἱεροῦ τούτου Ναοῦ, ὁμοῦ μετὰ τῶν λοιπῶν προσκτισμάτων καὶ βοηθητικῶν χώρων, παρεχωρήθη ὑπὸ τῆς Α. Ἁγιότητος, τοῦ Πάπα Ρώμης, τῇ ὁλοθύμῳ συγκαταθέσει τῶν Φραγκισκανῶν ἀδελφῶν, εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, διὰ τὰς ἀνάγκας τῶν πολυαρίθμων Ὀρθοδόξων τῆς Σμύρνης, κατόπιν ἀδελφικῆς παρακλήσεως τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς, Παναγιώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα. Τοιουτοτρόπως, οἱ πολυάριθμοι πάσης ἐθνικότητος Ὀρθόδοξοι τῆς Σμύρνης ἀποκτοῦν νέαν σκηνήν, χῶρον λατρείας ἀνταποκρινόμενον εἰς τὰς ἀνάγκας των, λατρευτικὰς ἀλλὰ καὶ λοιπὰς ποιμαντικάς, καὶ σημεῖον συναντήσεως καὶ ἐπικοινωνίας. Καὶ τοῦτο, χάριν εἰς τὴν ἀνύστακτόν Σου μέριμναν ὑπὲρ τῆς Ἀποστολικῆς καὶ Πατριαρχικῆς κληρουχίας τὴν ὁποίαν εἰς τὰς χεῖρας Σου ἀνέθεσε τὴν διαχείρισιν ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ.
Εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστόν, Παναγιώτατε, ὅτι ἀπὸ τῆς πρώτης στιγμῆς τῆς ἀναρρήσεώς Σου εἰς τὸν Πανίερον Θρόνον τῆς τοῦ Κωνσταντίνου Πόλεως, δὲν παρέμεινες εἰς ὅσα ἡ ἐκκλησιαστικὴ πράξις τοῦ παρελθόντος αἰῶνος παρέδωκέ Σοι, ἀλλὰ θαρραλέως ἐχώρησας εἰς πρωτοβουλίας ὑπὲρ τῆς πιστευθείσης εἰς τὸν Θρόνον Σου κανονικῆς κληρουχίας καὶ ἐμερίμνησας καὶ μεριμνᾷς ἀνυστάκτως ὑπὲρ αὐτῆς οὐ μόνον ἐν τῇ ἕδρᾳ Σου, ἀλλὰ καὶ ἐκτὸς αὐτῆς εἰς τὰ θέματα τῆς Ἀσίας, τῆς Θρᾴκης, τοῦ Πόντου καὶ ἐν τοῖς βαρβαρικοῖς. Εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστόν, ὅτι ἀπὸ ἡλικίας νεαρᾶς καὶ ἐκ τῶν πρώτων διακονικῶν βημάτων Σου ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ διαπνέεσαι ὑπὸ τῶν ἰδεωδῶν τῆς ἱερᾶς ἐργασίας ὑπὲρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως εἰς ἐφαρμογὴν τοῦ Κυριακοῦ Λόγου ἵνα πάντες ἕν ὦσι, ἰδεώδη τὰ ὁποῖα κατέστησας καθημερινὴν πρᾶξιν ἐν τῇ ὑπερτριακονταετεῖ Πρωθιεραρχικῇ Σου διακονίᾳ. Αἱ δύο αὗται πτυχαὶ τῆς Πρωθιεραρχικῆς Σου διακονίας ἀπέφεραν καὶ ἀποφέρουν καρποὺς: τὴν διακονίαν καὶ θεραπείαν τῶν πνευματικῶν ἀναγκῶν τῶν διαβιούντων εἰς τὰ ἐκκλησιαστικὰ ταῦτα θέματα πιστῶν καὶ τὴν πρόοδον καὶ τὴν ἀνάπτυξιν τῶν σχέσεων μετὰ τῶν λοιπῶν ἐπικαλουμένων τὸ Ἅγιον Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἰδίᾳ δὲ μετὰ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Παλαιᾶς Ρώμης, τοῦ φορέως τῆς Δυτικῆς Χριστιανικῆς Παραδόσεως, τῆς ὁποίας Δυτικῆς Παραδόσεως ὁ πνευματικὸς ἀμητὸς τῆς πρώτης μετὰ Χριστὸν χιλιετίας ὑπάρχει κοινός. Μνημονεύομεν χαρακτηριστικῶς τοὺς ἡμετέρους κοινοὺς Ἁγίους Πατέρας Ἱερὸν Αὐγουστῖνον, Ἱερώνυμον, Ἀμβρόσιον Μεδιολάνων, Γρηγόριον, Πάπαν Ρώμης, τὸν Διάλογον, καὶ Εἰρηναῖον, Ἐπίσκοπον Λυῶνος.
Ἡ σημερινὴ ἡμέρα εἶναι σημαντικὴ καὶ πολλαπλῶς σημαίνουσα διὰ τοὺς Ὀρθοδόξους ἀλλὰ καὶ τοὺς λοιποὺς φέροντας τὸ Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ τῆς Σμύρνης, ὡς πιστεύοντας εἰς Αὐτόν. Ἡ σημερινὴ ἡμέρα ἀποτελεῖ ἔμπρακτον δεῖγμα ἀγάπης ἐν Χριστῷ μεταξὺ προσώπων ἐπικαλουμένων προσευχητικῶς τὸ Ἅγιον Ὄνομα Αὐτοῦ καὶ διαλεγομένων ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ: Ἡ σημερινὴ ἡμέρα ἀποδεικνύει τὴν πραγματικὴν ἀγάπην καὶ τὸ εἰλικρινὲς ἐνδιαφέρον τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν διὰ τοὺς Ὀρθοδόξους, διότι παρέχουν τὴν χρῆσιν τοῦ ἱστορικοῦ τούτου Ἱεροῦ Ναοῦ εἰς αὐτοὺς ὥστε νὰ δοξολογοῦν τὸ Πανάγιον Ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ εὑρίσκουν ἐντὸς αὐτοῦ καταφύγιον ἐκ τῶν περισπασμῶν τῆς ζωῆς, ὑπήνεμον λιμένα σωτηρίας.
Μετὰ Θεὸν καὶ τοὺς προστάτας καὶ ἐφόρους Ἁγίους τῆς Ἱερᾶς ταύτης Μητροπόλεως Ἰωάννην τὸν Θεολόγον καὶ Εὐαγγελιστήν, Βουκόλον καὶ Πολύκαρπον, καὶ Φωτεινήν, τὴν Ἰσαπόστολον καὶ Μεγαλομάρτυρα, εὐχαριστίας ἐκφράζομεν, Ποιμενάρχης καὶ ποίμνιον, πρὸς τὴν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα, τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην διότι ἀνελάβετε τὴν πρωτοβουλίαν ταύτην πρὸς τὴν Α. Ἁγιότητα, τὸν Πάπα Ρώμης Φραγκῖσκον πρὸς παραχώρησιν τῆς χρήσεως τοῦ Ἱεροῦ τούτου Ναοῦ εἰς τοὺς Ὀρθοδόξους τῆς περιοχῆς. Τὸ Ὑμέτερον προσωπικὸν κῦρος, Παναγιώτατε, παρὰ πᾶσι τοῖς Ρωμαιοκαθολικοῖς Χριστιανοῖς, ὡς ἐκ τῆς μακρᾶς, ἐπιπόνου καὶ συνεποῦς ἐργασίας Σας εἰς τὸν τομέα τῶν Διαχριστιανικῶνν Σχέσεων, καὶ ἡ ἐκτίμησις καὶ ἡ ἐμπιστοσύνη τὴν ὁποίαν Σεῖς προσωπικῶς οἰκοδομήσατε, φέρουν τὸ σημερινὸν εὐτυχὲς ἀποτέλεσμα. Καθῆκον εὐγνωμοσύνης καὶ τιμῆς στρέφει βλέμμα εὐχαριστίας ὅλων ἡμῶν σήμερον πρὸς τὴν Ἁ. Ἁγιότητα, τὸν Πάπαν Ρώμης Φραγκῖσκον, τὸν διακατεχόμενον ὑπὸ τῆς ἁπλότητος καὶ ἀγάπης πρὸς πάντας, κατὰ τὸ πρότυπον τοῦ προστάτου Του Ἁγίου, ὁ Ὁποῖος συγκατένευσεν εἰς τὴν ἀδελφικήν Σας αὐτὴν παράκλησιν. Ἰδιαιτέρας εὐχαριστίας ἐκφράζω εἰς τὸν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κ. Martin Kmetec, μετὰ τοῦ ὁποίου «ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος, ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ, τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες» (πρβλ. Ρωμ. ιβ΄, 9-11). Καθηκόντως, μνημονεύω καὶ τοῦ προκατόχου του ἐφησυχάζοντος σήμερον Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου κ. Lorenzo Piretto, ἡ συνεργασία μετὰ τοῦ ὁποίου ὑπῆρξεν ἀγαστὴ καὶ κατὰ πάντα ἐποικοδομητική.
Μνεία ἀγάπης ὀφείλεται εἰς τὸ Τάγμα τῶν Φραγκισκανῶν ἀδελφῶν, οἱ ὁποῖοι διέθεσαν τὴν χρῆσιν αὐτοῦ τοῦ Ναοῦ εἰς ἡμᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους. Ἀγαπητοὶ Φραγκισκανοὶ ἀδελφοί, ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι τῆς Σμύρνης ἐρχόμεθα ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης καὶ ὁμοιάζομεν πρὸς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ, τὰ ὁποῖα ὁ ἐπουράνιος Πατὴρ τρέφει καὶ ἐνδύει, καὶ πρὸς τὸν Ὁποῖον στρεφόμεθα ζητοῦντες τὸ ἔλεος Αὐτοῦ πρὸς παροχὴν τροφῆς καὶ ἐνδύσεως -πανοπλίας- πνευματικῆς τοῦ ἀντιστῆναι εἰς τὰς μεθοδείας τοῦ Διαβόλου. Ἀποτελοῦμεν τὰ ἀνέστια ἐκεῖνα σπουργίτια μετὰ τῶν ὁποίων συνεζήτησεν ὁ ἱδρυτὴς τοῦ Τάγματός σας Ἅγιος Φραγκίσκος καὶ εἰς τὰ ὁποῖα ἀνεγνώρισε τὴν ἐλευθερίαν τὴν ὁποίαν παρέχει ἡ ἀμεριμνησία περὶ τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ καὶ τὰς φροντίδας καὶ ἡ ἐναπόθεσις μετ’ εὐγνωμοσύνης πάσης τῆς ἐλπίδος περὶ αὐτῶν εἰς τὸν Θεόν. Ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι τῆς Σμύρνης εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὁ Ἅγιος Φραγκίσκος πρεσβεύων πρὸς τὸν Θεὸν ἐνέπνευσε τὸν φέροντα τὸ τίμιον ὄνομά του Ἁγιώτατον Πάπαν Φραγκίσκον νὰ ἀποδεχθῇ τὴν παράκλησιν τοῦ ἀδελφοῦ Του Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὁ ἱδρυτὴς τοῦ Τάγματός σας, ἀγαπητοὶ Φραγκισκανοὶ ἀδελφοί, ἐθέρμανε τὰς καρδίας σας καὶ ἀπεδέχθητε ἀσμένως τὴν πρότασιν αὐτὴν διὰ τοὺς ἐν Σμύρνῃ Ὀρθοδόξους, τοὺς ἀφημένους εἰς τὴν πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ. Διὸ καὶ σᾶς ἐκφράζομεν καὶ πάντοτε θὰ σᾶς ἐκφράζωμεν τὰς εὐχαριστίας καὶ τὴν εὐγνωμοσύνην μας, δοξάζοντες καὶ δοξολογοῦντες τὸν Θεόν, ὅπως ἀκριβῶς συνεβούλευσεν ὁ Ἅγιος Φραγκίσκος τὰ σπουργίτια μετὰ τῶν ὁποίων συνωμίλησε.
Εὐχαριστίας θερμὰς καὶ εὐγνωμοσύνην ἐκφράζομεν εἰς τὴν μεγάλην Εὐεργέτιδα τῆς Κοινότητός μας Εὐγενεστάτην κ. Μαριάνναν Λάτση, ἡ ὁποία ἀνέλαβε τὴν δαπάνην τῶν ἐργασιῶν συντηρήσεως συνόλου τοῦ κτηριακοῦ συγκροτήματος τοῦ Ἱεροῦ τούτου Ναοῦ καὶ τῶν ἠλεκτρομηχανολογικῶν ὑποδομῶν αὐτοῦ, ὡς καὶ αὐτῶν αἱ ὁποῖαι θὰ ἐκτελεσθοῦν προσεχῶς εἰς τὸ ἄνω τμῆμα τοῦ ἐσωτερικοῦ διακόσμου αὐτοῦ.
Ἰδιαιτέρας εὐχαριστίας ἐκφράζομεν πρὸς τὸν ἀναλαβόντα τὴν κατασκευὴν τοῦ Ἱεροῦ Εἰκονοστασίου – Τέμπλου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, Ἐντιμολογ. κ. Ἐπαμεινώνδα Πανταζόπουλον.
Μνεία εὐχαριστίας καὶ τιμῆς ἐπιγράφονται κατὰ τὴν ἐπίσημον ταύτην στιγμὴν:
εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς καὶ εἰς τὸν Ποιμενάρχην της, σεβαστὸν καὶ λίαν ἀγαπητὸν Σεβ. Μητροπολίτην κ. Νικόλαον, διὰ τὴν ἠθικὴν καὶ ὑλικὴν στήριξιν τοῦ ἔργου τῆς Ἱερᾶς Μητρόπολεως ὡς καὶ διὰ τὴν κατασκευὴν βαρυτίμου Θεομητορικοῦ Βήλου, τὸ ὁποῖον θὰ κοσμήσῃ προσεχῶς τὸν Ἱερὸν τοῦτον Ναόν.
τὴν Ἱερὰν Μονὴν Βατοπαιδίου Ἁγίου Ὄρους τῆς ὁποίας τὸ Ἁγιογραφεῖον ἀνέλαβε τὴν δωρεὰν κατασκευὴν τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων τοῦ Τέμπλου, αἱ ὁποῖαι θὰ ἀντικαταστήσουν τὰς ὑφισταμένας προχείρας, καὶ ἡ ὁποία Ἱερὰ Μονὴ ἐδώρησε καὶ τὸ Ἱερὸν Εἰκονοστάσιον τῆς Ἐφεστίου Θεομητρορικῆς Εἰκόνος εἰς τὴν εἴσοδον τοῦ Ναοῦ -ἀντιγράφου τῆς Παναγίας Παραμυθίας ἥτις φυλάσσεται ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ, τὸ ὁποῖον ἐδωρήθη παλαιότερον εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Κοινότητα-.
Τὴν ἐν Ἀθήναις ἑδρεύουσαν Ἕνωσιν Σμυρναίων, τὰ μέλη τῆς ὁποίας ἀποτελοῦν ἔκγονα καὶ φυσικοὶ κατιόντες ἀειμνήστων μελῶν τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἱερᾶς ταύτης Μητροπόλεως, πολυμελὴς ἀντιπροσωπεία τῆς ὁποίας παρίσταται ἀνὰ μέσον ἡμῶν, ἡ ὁποία ἀνέλαβε τὴν κατασκευὴν Ἱερᾶς Εἰκόνος καὶ Εἰκονοστασίου τῶν Ἁγίων Βουκόλου καὶ Πολυκάρπου, προστατῶν ἡμῶν, τὸ ὁποῖον θὰ κοσμῇ τὴν εἴσοδον τοῦ Ναοῦ, ὡς καὶ πάντας τοὺς λοιποὺς δωρητὰς καὶ εὐεργέτας τῆς Κοινότητος, ὧν τὰ ὀνόματα Κύριος γινώσκει καὶ ὁ Ὁποῖος ἀνταποδιδοίη αὐτοῖς ἑκατονταπλασίονα τῆς ἐκ τοῦ πλουσίου περισσεύματος τῆς καρδίας των παρεχομένης στηρίξεως.
Κατὰ τὴν ἐπίσημον ταύτην στιγμὴν ἐπιθυμῶ νὰ εὐχαριστήσω τοὺς ἐν Χῷ συνεργούς μου εἰς τὸν ἀμπελῶνα κληρικούς, ὅλους ὅσοι ἀπ’ ἀρχῆς τῆς ἐνταῦθα Ἀρχιερατείας μου διηκόνησαν διὰ μεγαλύτερον ἢ μικρότερον χρονικὸν διάστημα τὰς ἐνταῦθα ἀνάγκας, ἰδιαιτέρως δὲ τοὺς μονίμως παρ’ ἐμοὶ διακονοῦντας. Μνείαν εὐχαριστίας ἀπευθύνω εἰς τὸν Ἐντιμ. κ. Γεώργιον Θεοδωρίδην καὶ τὴν ὑπ’ αὐτὸν Ἐπιτροπὴν τῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος, οἱ ὁποῖοι συμπαρίστανται εἰς τὸ ἔργον τοῦ Ποιμενάρχου των.
Καὶ νῦν, Παναγιώτατε Δέσποτα, δεχθῆτε, παρακαλῶ, ἀνιστορηθέντα ζωγραφικὸν πίνακα, ἀπεικονίζοντα τὴν Α. Ἁγιότητα, τὸν Πάπαν Ρώμης παραδιδoῦσαν τὴν χρῆσιν τοῦ Ἱεροῦ τούτου Ναοῦ εἰς τὴν Ὑμετέραν Παναγιότητα, καὶ παρακαλῶ ὅπως ἕτερον ἴδιον, ἐπιδώσητε καὶ εἰς τὴν παρισταμένην Ἀντιπροσωπείαν τῶν Φραγκισκανῶν Ἀδελφῶν, εἰς ἀνάμνησιν τῆς σημερινῆς ἱστορικῆς ἡμέρας.
